كتاب الأطعمة
ЕГУЛИКЛАР КИТОБИ
211- الـبُخَارِيُّ: [وَقَالَ أَنَسٌ] رَضِيَ اللهُ تَعَالَى عَنْهُ: قَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: اذْكُرُوا اسْمَ اللهِ، وَلْيَأْكُلْ كُلُّ رَجُلٍ مِـمَّا يَلِيهِ.
- Анас розияллоҳу анҳу айтади: «Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Аллоҳнинг исмини зикр қилинглар ва ҳар бир киши (таомни) ўз олдидан есин», дедилар».
141- 2919- عَنْ أَنَسٍ رَضِيَ اللهُ تَعَالَى عَنْهُ: (أنَّ النَّبِيَّ صلى الله عليه وسلم رَخَّصَ لِعَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ عَوْفٍ وَالزُّبَيْرِ فِي قَمِيصٍ مِنْ حَرِيرٍ؛ مِنْ حِكَّةٍ كَانَتْ بِـهِمَا.
141- 2919. Анас розияллоҳу анҳу шундай сўзлаб берди:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам Абдурраҳмон ибн Авф ва Зубайрга қичима касалликлари борлиги учун ипак кўйлакка рухсат бердилар».
128- 2768- عَنْ أَنَسٍ رضي الله عنه قَالَ: (قَدِمَ رَسُولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم الْمَدِينَةَ لَيْسَ لَهُ خَادِمٌ، فَأَخَذَ أَبُو طَلْحَةَ بِيَدِي، فَانْطَلَقَ بِي إِلَى رَسُولِ اللهِ صلى الله عليه وسلم، فَقَالَ: يَا رَسُولَ اللهِ؛ إِنَّ أَنَسًا غُلَامٌ كَيِّسٌ، فَلْيَخْدُمْكَ، قَالَ: فَخَدَمْتُهُ فِي السَّفَرِ وَالْحَضَرِ، مَا قَالَ لِي لِشَيْءٍ صَنَعْتُهُ: لِمَ صَنَعْتَ هَذَا هَكَذَا، وَلَا لِشَيْءٍ لَمْ أَصْنَعْهُ: لِمَ لَمْ تَصْنَعْ هَذَا هَكَذَا).
128- 2768. Анас розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам Мадинага келганларида хизматкорлари йўқ эди. Абу Талҳа қўлимдан тутиб, мени Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ҳузурларига олиб борди ва: «Эй Аллоҳнинг Расули, Анас зийрак бола, сизга хизмат қилсин», деди.
Мен у зотга сафарда ҳам, ҳазарда ҳам хизмат қилдим. Қилган бирон ишимга «Нега буни бундай қилдинг?» демадилар ва қилмаган бирон ишимга «Нега буни бундай қилмадинг?» демадилар».
109- 2571- عَنْ أَنَسٍ [رضي الله عنه] قَالَ: أَتَانَا رَسُولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم فِي دَارِنَا هَذِهِ، فَاسْتَسْقَى، فَحَلَبْنَا لَهُ شَاةً لَنَا، ثُمَّ شُبْتُهُ مِنْ مَاءِ بِئْرِنَا هَذِهِ، فَأَعْطَيْتُهُ - وَأَبُو بَكْرٍ عَنْ يَسَارِهِ، وَعُمَرُ تـُجَاهَهُ، وَأَعْرَابِيٌّ عَنْ يـَمِينِهِ، - فَلَمَّا فَرَغَ.. قَالَ عُمَرُ: هَذَا أَبُو بَكْرٍ. فَأَعْطَى الْأَعْرَابِيَّ فَضْلَهُ، ثُمَّ قَالَ: «الْأَيـْمَنُونَ الْأَيـْمَنُونَ، أَلَا فَيَمِّنُوا». قَالَ أَنَسٌ: فَهْيَ سُنَّةٌ، فَهْيَ سُنَّةٌ، فَهْيَ سُنَّةٌ (ثَلَاثَ مَرَّاتٍ).
109- 2571. Анас розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам бизникига, мана шу ҳовлимизга келиб, ичимлик сўрадилар. У зот учун қўйимизни соғдик. Кейин унга (сутга) мана шу қудуғимизнинг сувини аралаштириб, у зотга бердим. Абу Бакр сўл томонларида, Умар рўпараларида, бир аъробий ўнг томонларида эди. У зот ичиб бўлгач, Умар: «Мана Абу Бакр», деди. У зот аъробийга бердилар. Кейин: «Ўнг томондагилардан, ўнг томондагилардан. Ҳой, ўнг томондан бошланглар», дедилар».
Анас уч марта: «Бу суннатдир, бу суннатдир, бу суннатдир», деди».
86-1881- عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ رَضِيَ اللهُ تَعَالَى عَنْهُ، عَنِ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم قَالَ: «لَيْسَ مِنْ بَلَدٍ إِلَّا سَيَطَؤُهُ الدَّجَّالُ، إِلَّا مَكَّةَ وَالْمَدِينَةَ، لَيْسَ لَهُ مِنْ نِقَابِـهَا نَقْبٌ.. إِلَّا عَلَيْهِ الْمَلَائِكَةُ صَافِّينَ يَحْرُسُونَهَا، ثُمَّ تَرْجُفُ الْمَدِينَةُ بِأَهْلِهَا ثَلَاثَ رَجَفَاتٍ، فَيُخْرِجُ اللهُ كُلَّ كَافِرٍ وَمُنَافِقٍ».
86-1881. Анас розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Макка ва Мадинадан ташқари Дажжол (кириб,) оёқости қилмайдиган бирор юрт йўқ. Унинг (Мадинанинг) кириш йўли борки, фаришталар унда саф бўлиб туриб, уни қўриқлайдилар. Кейин Мадина ўз аҳли билан уч марта силкинади. Шунда Аллоҳ ҳар бир кофир ва мунофиқни (ундан) чиқариб ташлайди», дедилар».
52-906- عَنْ أَنَسٍ رَضِيَ اللهُ تَعَالَى عَنْهُ يَقُولُ: (كَانَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم إِذَا اشْتَدَّ الْبَرْدُ.. بَكَّرَ بِالصَّلَاةِ، وَإِذَا اشْتَدَّ الْحَرُّ.. أَبْرَدَ بِالصَّلَاةِ) يَعْنِي الْجُمُعَةَ.
52-906. Анас розияллоҳу анҳу айтади:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам совуқ кучайиб кетганда намозни эрта ўқир, иссиқ кучайиб кетганда намозни «салқинлатиб» ўқир эдилар». Яъни жумани.
* يَدُورُ الْمَعْرُوفُ عَلى يَدِ مِائَةِ رُجُلٍ آخِرُهُمْ فِيه كأوَّلِهِمْ. (رواه ابن النجار عن أنس)
- Яхшилик юз киши қўлида айланади. Яхшиликда уларнинг охиргиси аввалгилари кабидир. Анас (розияллоҳу анҳу)дан. Ибн Нажжор ривояти.
حرف الياء – Ё ҲАРФИ
* يَأْتِى عَلَى النَّاسِ زَمَانٌ يَكون الْمُؤْمِنُ فِيهِ أَذَلَّ مِنْ شَاتِه. (رواه ابن عساكر عن أنس)
- Одамларга шундай замон келадики, ўшанда мўмин киши қўйидан ҳам хорроқ бўлади. Анас (розияллоҳу анҳу)дан. Ибн Асокир ривояти.
* لاَ يَدْخُلُ الْجَنَّة إِلاَّ رَحِيمٌ. (رواه البيهقي عن أنس)
- Жаннатга фақат раҳмлиларгина киради. Анас (розияллоҳу анҳу)дан. Байҳақий ривояти.
* لاَ يُؤْمِنُ أَحَدُكُمْ حَتَّى أَكُونَ أَحَبَّ إِلَيْهِ مِنْ وَلَدِهِ وَوَالِدِهِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِينَ. (رواه الشيخان عن أنس)
- Сизлардан бирортангизга мен (Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам) боласидан, отасидан ва одамларнинг барчасидан маҳбуб бўлмагунимча имони комил бўлмайди. Анас (розияллоҳу анҳу)дан. Бухорий ва Муслим ривояти.