«Фокиҳа» сўзи кўнгил очувчи дегани. Яъни «фокиҳа» сўзи овқатга қўшимча ейиладиган мева‑чева, ширинлик, ичимлик ва бошқаларнинг умумий номидир.

1. Абдуллоҳ розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:

«Набий соллоллоҳу алайҳи васаллам тарра*ни хурмо билан ер эдилар».

*Тарра – бодрингнинг бир тури. Одатда узунроқ, серсув, серуруғ бўлади.