Саъд ибн Абу Ваққос розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Мен Аллоҳ азза важалла йўлида қон оқизган биринчи кишиман. Аллоҳ йўлида ўқ узган биринчи киши ҳам менман. Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васалламнинг асҳоблари жамоасида бирга ғазот қилардим. Биз хубла* ва дарахт баргларидан бошқа таом емас эдик. Ҳатто оғзимиз чеккалари яра бўлиб кетар, худди қўйнинг қумалоғидек ҳожат чиқарар эдик. Энди Бану Асад мени динда айблаяптими?! Ундай бўлса, ноумид бўлибман, касотга учрабман, амалим зое кетибди-да?».
* Ҳубла – саҳрода ўсадиган дуккакли ўсимлик.
373- حَدَّثَنَا عُمَرُ بْنُ إِسْمَاعِيلَ بْنِ مُجَالِدِ بْنِ سَعِيدٍ، قَالَ: حَدَّثَنِي أَبِي، عَنْ بَيَانِ بْنِ بِشْرٍ، عَنْ قَيْسِ بْنِ أَبِي حَازِمٍ، قَالَ: سَمِعْتُ سَعْدَ بْنَ أَبِي وَقَّاصٍ يَقُولُ: إِنِّي لَأَوَّلُ رَجُلٍ أَهْرَاقَ دَمًا فِي سَبِيلِ اللَّهِ عَزَّ وَجَلَّ، وَإِنِّي لَأَوَّلُ رَجُلٍ رَمَى بِسَهْمٍ فِي سَبِيلِ اللَّهِ، لَقَدْ رَأَيْتُنِي أَغْزُو فِي الْعِصَابَةِ مِنْ أَصْحَابِ مُحَمَّدٍ عَلَيْهِ الصَّلاَةُ وَالسَّلاَمِ مَا نَأْكُلُ إِلَّا وَرَقَ الشَّجَرِ وَالْحُبْلَةِ حَتَّى تَقَرَّحَتْ أَشْدَاقُنَا، وَإِنَّ أَحَدَنَا لَيَضَعُ كَمَا تَضَعُ الشَّاةُ وَالْبَعِيرُ، وَأَصْبَحَتْ بَنُو أَسَدٍ يَعْزُرُونِي فِي الدِّينِ. لَقَدْ خِبْتُ وَخَسِرْتُ إِذًا وَضَلَّ عَمَلِي.