Оиша розияллоҳу анҳодан ривоят қилинади:

«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам эътикоф ўтирмоқчи бўлсалар, бомдодни ўқиб, кейин эътикоф жойларига кириб кетардилар. У зот буюрдилар, чодирлари тикилди. У зот Рамазоннинг охирги ўн кунлигида эътикоф ўтирмоқчи эдилар. Зайнаб ҳам буюрди, унга ҳам чодир тикилди. Набий соллаллоҳу алайҳи васалламнинг бошқа завжалари ҳам ўзларига чодир тикдиришди. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам бомдод намозини ўқиб бўлиб қарасалар, бир нечта чодирлар турибди. «(Бу билан) яхшиликни кўзладиларингми?» дедилар. Буюрдилар, уларнинг чодирлари олиб ташланди. У зот Рамазондаги эътикофни тарк этдилар. Сўнг шавволнинг биринчи ўн кунлигида эътикоф ўтирдилар».

Имом Бухорий, Муслим, Термизий, Насаий, Абу Довуд ва Ибн Можа ривоят қилишган.