196. Абу Туфайлдан ривоят қилинади:

«Ибн Аббосга: «Айтинг‑чи, Байтни мана бундай уч марта рамл қилиб, тўрт марта оддий юриб тавоф қилиш суннатми? Қавмингиз буни суннат деяпти», дедим. У: «Тўғри ҳам айтишибди, нотўғри ҳам айтишибди», деди. «Тўғри ҳам айтишибди, нотўғри ҳам айтишибди деганингиз нимаси?» дедим. У: «Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам Маккага келдилар. Мушриклар: «Муҳаммад ва унинг саҳобалари заифлиги учун Байтни тавоф қила олишмайди», дейишди. Улар у зотга ҳасад қилишарди. Шунда Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам уларни уч марта рамл қилиб, тўрт марта одимлашга буюрдилар», деди. Мен унга: «Айтинг‑чи, Сафо билан Марвани улов миниб тавоф қилиш суннатми? Қавмингиз буни суннат деяпти», дедим. У: «Тўғри ҳам айтишибди, нотўғри ҳам айтишибди», деди. «Тўғри ҳам айтишибди, нотўғри ҳам айтишибди деганингиз нимаси?» дедим. У шундай деди: «Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг атрофларида одам кўпайиб кетди. Улар: «Ана Муҳаммад! Ана Муҳаммад!!!» дейишарди. Ҳатто бўй етган қизлар ҳам уйлардан чиқишди. Одамларнинг орасини ёриб, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг олдилари бўшатиб турилмас эди. Атрофларида (одам) кўпайиб кетишгач, уловга миниб олдилар. (Лекин) пиёда юриш ва югуриш афзал», деди».

Имом Бухорий, Муслим, Термизий, Насаий, Абу Довуд ва Ибн Можа ривоят қилишган.