1042.2304. Ибн Каъб ибн Молик отасидан ривоят қилиб сўзлаб берди:
«Уларнинг суруви Салъда* ўтлаб юрарди. Бизнинг бир жориямиз отаримиздаги бир қўйнинг ўлаётганини кўриб қолибди. Бир тошни синдириб, ўша билан уни сўйибди. Шунда (Каъб ибн Молик) уларга: «Набий соллаллоҳу алайҳи васалламдан сўрамагунимча [ёки Набий соллаллоҳу алайҳи васалламдан сўраб берадиган одам юборгунимча] емай туринглар», дебди. У Набий соллаллоҳу алайҳи васалламдан бу ҳақда сўрабди [ёки одам юборибди]. У зот уни еяверишни буюрибдилар».
Убайдуллоҳ (ровийлардан бири): «Унинг чўри бўла туриб, сўйиб ташлагани мени қойил қолдирди», дейди.
* Салъ – Мадинадаги тоғ.
1042/2304 - عَنْ كَعْبِ بْنِ مَالِكٍ رَضِيَ الله عَنْهُ أنَّهُ كَانَتْ لَهُمْ غَنَمٌ تَرْعَى بِسَلْعٍ، فَأَبْصَرَتْ جَارِيَةٌ لَنَا بِشَاةٍ مِنْ غَنَمِنَا مَوْتًا، فَكَسَرَتْ حَجَرًا فَذَبَحَتْهَا بِهِ، فَقَالَ لَهُمْ: لَا تَأْكُلُوا حَتَّى أَسْأَلَ النَّبِيَّ صلى الله عليه وسلم، عَنْ ذَلِكَ أَوْ أُرْسِلَ إِلَى النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم مَنْ يَسْأَلُهُ، وَأَنَّهُ سَأَلَ النَّبِيَّ صلى الله عليه وسلم عَنْ ذَاكَ، أَوْ أَرْسَلَ، فَأَمَرَهُ بِأَكْلِهَا.