Шамоилул-Муҳаммадия (415)
331- حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ حُجْرٍ، قَالَ: حَدَّثَنَا سُوَيْدُ بْنُ عَبْدِ الْعَزِيزِ، عَنْ حُمَيْدٍ، عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ، أَنَّ امْرَأَةً جَاءَتْ إِلَى النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم، فَقَالَتْ لَهُ: إِنَّ لِي إِلَيْكَ حَاجَةً، فَقَالَ: اجْلِسِي فِي أَيِّ طَرِيقِ الْمَدِينَةِ شِئْتِ، أَجْلِسْ إِلَيْكِ
- Анас ибн Молик розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Бир аёл Набий соллоллоҳу алайҳи васалламнинг олдиларига келиб: «Менинг сизда ҳожатим бор», деди. У зот: «Мадинанинг хоҳлаган йўлида бориб тур. (Ҳожатингни эшитиш учун) сенинг олдинга бориб ўтирман», дедилар».
Ҳадис 330 | 47-БОБ. РАСУЛУЛЛОҲ СОЛЛОЛЛОҲУ АЛАЙҲИ ВАСАЛЛАМНИНГ ТАВОЗЕЛАРИ
Written by Administrator Friday, 11 Феврал 2022 13:5647- باب ماجاء في تواضع رسول الله صلى الله عليه وسلم
47-БОБ.
РАСУЛУЛЛОҲ СОЛЛОЛЛОҲУ АЛАЙҲИ ВАСАЛЛАМНИНГ ТАВОЗЕЛАРИ
330- حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مَنِيعٍ، وَسَعِيدُ بْنُ عَبْدِ الرَّحْمَنِ الْمَخْزُومِيُّ، وَغَيْرُ وَاحِدٍ، قَالُوا: حَدَّثَنَا سُفْيَانُ بْنُ عُيَيْنَةَ، عَنِ الزُّهْرِيِّ، عَنْ عُبَيْدِ اللهِ، عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ، عَنْ عُمَرَ بْنِ الْخَطَّابِ، قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم: لا تُطْرُونِي كَمَا أَطْرَتِ النَّصَارَى ابْنَ مَرْيَمَ، إِنَّمَا أَنَا عَبْدٌ، فَقُولُوا: عَبْدُ اللهِ وَرَسُولُهُ
- Умар ибн Хаттоб розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Расулуллоҳ соллоллоҳу алайҳи васаллам: «Мени насоролар Ибн Марямни кўкларга кўтариб мақтагани каби мақтаманглар. Мен У Зотнинг бандасиман, холос. «Аллоҳнинг бандаси ва Расули», денглар», дедилар».
329- حَدَّثَنَا أَبُو الْخَطَّابِ زِيَادُ بْنُ يَحْيَى الْبَصْرِيُّ، قَالَ: حَدَّثَنَا عَبْدُ اللهِ بْنُ مَيْمُونٍ، قَالَ: حَدَّثَنَا جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ، عَنْ أَبِيهِ، قَالَ: سُئِلَتْ عَائِشَةُ مَا كَانَ فِرَاشُ رَسُولِ اللهِ صلى الله عليه وسلم فِي بَيْتِكِ؟ قَالَتْ: مِنْ أَدَمٍ، حَشْوُهُ لِيفٌ
وَسُئِلَتْ حَفْصَةُ مَا كَانَ فِرَاشُ رَسُولِ اللهِ صلى الله عليه وسلم فِي بَيْتِكِ؟ قَالَتْ: مِسْحًا نَثْنِيهِ ثَنِيَّتَيْنِ فَيَنَامُ عَلَيْهِ، فَلَمَّا كَانَ ذَاتَ لَيْلَةٍ، قُلْتُ: لَوْ ثَنَيْتَهُ أَرْبَعَ ثَنْيَاتٍ، لَكَانَ أَوْطَأَ لَهُ، فَثَنَيْنَاهُ لَهُ بِأَرْبَعِ ثَنْيَاتٍ، فَلَمَّا أَصْبَحَ، قَالَ: مَا فَرشْتُمْ لِيَ اللَّيْلَةَ قَالَتْ: قُلْنَا: هُوَ فِرَاشُكَ، إِلَّا أَنَّا ثَنَيْنَاهُ بِأَرْبَعِ ثَنْيَاتٍ، قُلْنَا: هُوَ أَوْطَأُ لَكَ، قَالَ: رُدُّوهُ لِحَالَتِهِ الأُولَى، فَإِنَّهُ مَنَعَتْنِي وَطَاءَتُهُ صَلاتيَ اللَّيْلَةَ
- Жаъфар ибн Муҳаммад отасидан ривоят қилади:
«Оишадан «Уйингиздаги Расулуллоҳ соллоллоҳу алайҳи васалламнинг тўшаклари қандай эди?», деб сўрашди. У: «Ичига лийф солинган теридан эди», деди».
Ҳафсадан ҳам «Уйингиздаги Расулуллоҳ соллоллоҳу алайҳи васалламнинг тўшаклари қандай эди?», деб сўрашди. У шундай деди: «Дағал матодан тикилга тўшак эди. Уни икки қават қилиб буклардик. У зот ўшанда ётардилар. Тунларнинг бирида «Шуни тўрт қават қилиб букласам у зотга юмшоқроқ бўларди», дедим-да, уни тўрт қават қилиб буклаб, тўшаб қўйдик. У зот тонг оттиргач: «Бу тунда менга нимани тўшадингизлар?», дедилар. Биз: «Ўша тўшагингиз, фақат биз уни сизга юмшоқроқ бўлади, деб тўрт қават қилдик», дедик. У зот: «Уни аввалги ҳолига қайтаринглар. Унинг юмшоқлиги тунда мени намоздан ман қилди», дедилар».
Ҳадис 328 | 46-БОБ. РАСУЛУЛЛОҲ СОЛЛОЛЛОҲУ АЛАЙҲИ ВАСАЛЛАМНИНГ ТЎШАКЛАРИ
Written by Administrator Friday, 11 Феврал 2022 13:5546- باب ماجاء في فراش رسول الله صلى الله عليه وسلم
46-БОБ.
РАСУЛУЛЛОҲ СОЛЛОЛЛОҲУ АЛАЙҲИ ВАСАЛЛАМНИНГ ТЎШАКЛАРИ
328- حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ حُجْرٍ، قَالَ: حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ مُسْهِرٍ، عَنْ هِشَامِ بْنِ عُرْوَةَ، عَنْ أَبِيهِ، عَنْ عَائِشَةَ، قَالَ: إِنَّمَا كَانَ فِرَاشُ رَسُولِ اللهِ صلى الله عليه وسلم، الَّذِي يَنَامُ عَلَيْهِ مِنْ أَدَمٍ، حَشْوُهُ لِيفٌ
- Оиша розияллоҳу анҳодан ривоят қилинади:
« Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ухлайдиган тўшаклари ичига лийф* солинган теридан эди, холос».
* Лийф – хурмо пўстлоғининг ички тарафидаги майин толалар.
327- حَدَّثَنَا إِسْحَاقُ بْنُ مَنْصُورٍ، قَالَ: أَخْبَرَنَا أَبُو عَامِرٍ، قَالَ: حَدَّثَنَا فُلَيْحٌ وَهُوَ ابْنُ سُلَيْمَانَ، عَنْ هِلالِ بْنِ عَلِيٍّ، عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ، قَالَ: شَهِدْنَا ابْنَةً لِرَسُولِ اللهِ صلى الله عليه وسلم، وَرَسُولُ اللهِ جَالِسٌ عَلَى الْقَبْرِ، فَرَأَيْتُ عَيْيَنْهِ تَدمَعَانِ، فَقَالَ: أَفِيكُمْ رَجُلٌ لَمْ يُقَارِفِ اللَّيْلَةَ ؟، قَالَ أَبُو طَلْحَةَ: أَنَا، قَالَ: انْزِلْ فَنَزَلَ فِي قَبْرِهَا
- Анас ибн Молик розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Расулуллоҳ соллоллоҳу алайҳи васаллам қизларининг (дафнида) иштирок этдик. Расулуллоҳ соллоллоҳу алайҳи васаллам қабр олдида ўтирган эдилар. Қарасам кўзларидан ёш тўкилаётган экан. У зот: «Орангизда тунда (аёлига) яқинлик қилмаган борми?», дедилар. Абу Толҳа: «Мен», деди. У зот: «Туш», дедилар. У (маййитни қўйиш учн) қабрига тушди».
326- حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ بَشَّارٍ، قَالَ: حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّحْمَنِ بْنُ مَهْدِيٍّ، قَالَ: حَدَّثَنَا سُفْيَانُ، عَنْ عَاصِمِ بْنِ عُبَيْدِ اللهِ، عَنِ الْقَاسِمِ بْنِ مُحَمَّدٍ، عَنْ عَائِشَةَ، أَنَّ رَسُولَ اللهِ صلى الله عليه وسلم، قَبَّلَ عُثْمَانَ بْنَ مَظْعُونٍ وَهُوَ مَيِّتٌ وَهُوَ يَبْكِي أَوْ قَالَ: عَيْنَاهُ تَهْرَاقَانِ
- Оиша розияллоҳу анҳодан ривоят қилинади:
«Расулуллоҳ соллоллоҳу алайҳи васаллам Усмон ибн Мазъунни ўлик ҳолида ўпдилар. Ўпганларида йиғлаётган эдилар – ёки кўзлари ёшланган эди –».
325- حَدَّثَنَا مَحْمُودُ بْنُ غَيْلانَ، قَالَ: حَدَّثَنَا أَبُو أَحْمَدَ، قَالَ: حَدَّثَنَا سُفْيَانُ، عَنْ عَطَاءِ بْنِ السَّائِبِ، عَنْ عِكْرِمَةَ، عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ، قَالَ: أَخَذَ رَسُولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم ابْنَةً لَهُ تَقْضِي فَاحْتَضَنَهَا فَوَضَعَهَا بَيْنَ يَدَيْهِ، فَمَاتَتْ وَهِيَ بَيْنَ يَدَيْهِ وَصَاحَتْ أُمُّ أَيْمَنَ، فَقَالَ يَعْنِي صلى الله عليه وسلم: أَتَبْكِينَ عِنْدَ رَسُولِ اللهِ ؟ فَقَالَتْ: أَلَسْتُ أَرَاكَ تَبْكِي ؟ قَالَ: إِنِّي لَسْتُ أَبْكِي، إِنَّمَا هِيَ رَحْمَةٌ، إِنَّ الْمُؤْمِنَ بِكُلِّ خَيْرٍ عَلَى كُلِّ حَالٍ، إِنَّ نَفْسَهُ تُنْزَعُ مِنْ بَيْنِ جَنْبَيْهِ، وَهُوَ يَحْمَدُ اللَّهَ تعالى
- Ибн Аббос розияллоҳу анҳумодан ривоят қилинади:
«Расулуллоҳ соллоллоҳу алайҳи васаллам жони узилаётган қизчаларини олиб бағирларига босдилар ва уни олдиларига қўйдилар. Қизча у зотнинг қўлларида вафот қилди. Умму Айман бақириб йиғлади. Набий соллоллоҳу алайҳи васаллам: «Расулуллоҳ соллоллоҳу алайҳи васалламнинг ҳузурида (бақириб) йиғлаяпсанми?», дедилар. У: «Сизни ҳам йиғлаятганингизни кўрмаяпманми?», деди. У зот: «Мен йиғламаяпман. Бу (кўз ёш Аллоҳнинг) раҳмати. Мўмин ҳар қандай ҳолда ҳам барча яхшилликда бўлади. Унинг нафси танасидан олинаётганда ҳам у Аллоҳ таолога ҳамд айтади», дедилар».
324- حَدَّثَنَا قُتَيْبَةُ، قَالَ: حَدَّثَنَا جَرِيرٌ، عَنْ عَطَاءِ بْنِ السَّائِبِ، عَنْ أَبِيهِ، عَنْ عَبْدِ اللهِ بْنِ عَمْرٍو، قَالَ: انْكسفَتِ الشَّمْسُ يَوْمًا عَلَى عَهْدِ رَسُولِ اللهِ صلى الله عليه وسلم، فَقَامَ رَسُولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم يُصَلِّي، حَتَّى لَمْ يَكَدْ يَرْكَعُ ثُمَّ رَكَعَ، فَلَمْ يَكَدْ يَرْفَعُ رَأْسَهُ، ثُمَّ رَفَعَ رَأْسَهُ، فَلَمْ يَكَدْ أَنْ يَسْجُدَ، ثُمَّ سَجَدَ فَلَمْ يَكَدْ أَنْ يَرْفَعَ رَأْسَهُ، ثُمَّ رَفَعَ رَأْسَهُ، فَلَمْ يَكَدْ أَنْ يَسْجُدَ، ثُمَّ سَجَدَ فَلَمْ يَكَدْ أَنْ يَرْفَعَ رَأْسَهُ، فَجَعَلَ يَنْفُخُ وَيَبْكِي، وَيَقُولُ: رَبِّ أَلَمْ تَعِدْنِي أَنْ لا تُعَذِّبَهُمْ وَأَنَا فِيهِمْ ؟ رَبِّ أَلَمْ تَعِدْنِي أَنْ لا تُعَذِّبَهُمْ وَهُمْ يَسْتَغْفِرُونَ ؟ وَنَحْنُ نَسْتَغْفِرُكَ فَلَمَّا صَلَّى رَكْعَتَيْنِ انْجَلَتِ الشَّمْسُ، فَقَامَ فَحَمِدَ اللَّهَ تَعَالَى، وَأَثْنَى عَلَيْهِ، ثُمَّ قَالَ: إِنَّ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ آيَتَانِ مِنْ آيَاتِ اللهِ لا يَنْكَسِفَانِ لِمَوْتِ أَحَدٍ وَلا لِحَيَاتِهِ، فَإِذَا انْكَسَفَا، فَافْزَعُوا إِلَى ذِكْرِ اللهِ تَعَالَى
- Абдуллоҳ ибн Амр розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Расулуллоҳ соллоллоҳу алайҳи васалламнинг даврларида бир куни қуёш тутилди. Расулуллоҳ соллоллоҳу алайҳи васаллам туриб намоз ўқидилар. (Қиёмнинг узунлигидан) ҳеч рукуъ қилмадилар. Сўнг рукуръ қилиб, (рукуъларининг узунлигидан) ҳеч (рукуъдан) бошларини кўтармадилар. Сўнг бошларини кўтариб, (қиёмларининг узунлигидан) ҳеч сажда қилмадилар. Сўнг сажда қилиб, (саждаларининг узунлигидан) ҳеч (саждадан) бошларини кўтармадилар. Сўнг бошларини) кўтариб, (жалсаларининг узунлигидан) ҳеч сажда қилмадилар. Сўнг сажда қилиб, (саждаларининг узунлигидан) ҳеч (саждадан) бошларини кўтармадилар ва пуфлар ва йиғлар эдилар. Сўнгра: «Роббим, сен мен уларнинг ичида бўлганимда, уларни азобламасликка менга ваъда қилмабмидинг?! Улар истиғфор айтсалар, уларни азобламасликка менга ваъда қилмабмидинг?! Биз истиғфор айтамиз» дедилар. У зот икки ракат ўқиб бўлгач қуёш очилди. Сўнг у зот туриб Аллоҳга ҳамд ва сано айтдилар ва «Қуёш ва ой Аллоҳнинг оят-аломатларидан икки аломатидир. Улар бировнинг ўлими ёки ҳаёти туфайли тутилмайди. Агар улар тутилса, Аллоҳ таолонинг зикрига шошилинглар», дедилар».
323- حَدَّثَنَا مَحْمُودُ بْنُ غَيْلانَ، قَالَ: حَدَّثَنَا مُعَاوِيَةُ بْنُ هِشَامٍ، قَالَ: حَدَّثَنَا سُفْيَانُ، عَنِ الأَعْمَشِ، عَنِ إِبْرَاهِيمَ، عَنْ عُبَيْدَةَ، عَنْ عَبْدِ اللهِ بْنِ مَسْعُودٍ، قَالَ: قَالَ لِي رَسُولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم: اقْرَأْ عَلَيَّ فَقُلْتُ: يَا رَسُولَ اللهِ، أَقَرَأُ عَلَيْكَ وَعَلَيْكَ أُنْزِلَ، قَالَ: إِنِّي أُحِبُّ أَنْ أَسْمَعَهُ مِنْ غَيْرِي، فَقَرَأْتُ سُورَةَ النِّسَاءِ، حَتَّى بَلَغْتُ وَجِئِنَا بِكَ عَلَى هَؤُلاءِ شَهِيدًا، قَالَ: فَرَأَيْتُ عَيْنَيْ رَسُولِ اللهِ تَهْمِلَانِ
- Абдуллоҳ ибн Масъуд розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Расулуллоҳ соллоллоҳу алайҳи васаллам менга: «Менга қироат қилиб бер», дедилар. Мен: «Эй Аллоҳнинг Расули, сизга нозил қилинган бўлса-ю, мен ўқиб бераманми?», дедим. У зот: «Мен ўзимдан бошқа кишидан эшитишни яхши кўраман», дедилар. Мен Нисо сурасини ўқидим «Сени уларнинг ҳаммасига гувоҳ этиб келтирган чоғимизда»[1], деган оятга келганда у зотга қарасам кўз ёш тўкаётган эканлар».
[1] Нисо сураси, 41 оят.
321- حَدَّثَنَا عَبْدُ اللهِ بْنُ عَبْدِ الرَّحْمَنِ، قَالَ: حَدَّثَنَا يَحْيَى بْنُ حَسَّانَ، قَالَ: حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّحْمَنِ بْنُ أَبِي الزِّنَادِ، عَنْ عَمْرِو بْنِ أَبِي عَمْرٍو، عَنْ عِكْرِمَةَ، عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ، قَالَ: كَانَتْ قِرَاءَةُ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم، رُبَّمَا يَسْمَعُهَا مَنْ فِي الْحُجْرَةِ وَهُوَ فِي الْبَيْتِ
- Ибн Аббос розияллоҳу анҳумодан ривоят қилинади:
«Набий соллоллоҳу алайҳи васалламнинг қироатлари шу даражада эдики у зот уйда бўлсалар ҳужрадаги одам у зотнинг қироатларини эшитиши мумкин эди».