Ҳадис 333

Rate this item
(0 votes)

333- حَدَّثَنَا وَاصِلُ بْنُ عَبْدِ الأَعْلَى الْكُوفِيُّ، قَالَ: حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ فُضَيْلٍ، عَنِ الأَعْمَشِ، عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ، قَالَ: كَانَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم، يُدْعَى إِلَى خُبْزِ الشَّعِيرِ، وَالإِهَالَةِ السَّنِخَةِ، فَيُجِيبُ وَلَقَدْ كَانَ لَهُ دِرْعٌ عِنْدَ يَهُودِيٍّ، فَمَا وَجَدَ مَا يَفُكُّهَا حَتَّى مَاتَ

 

  1. Анас ибн Молик розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:

«Набий соллоллоҳу алайҳи васаллам арпа нони ва сал ҳидланган эритилган ёғга зиёфатга чақирилсалар, унга борар эдилар. У зотнинг яҳудийга (гаровга қўйган) совутлари бор эди. Ўша қарзларини узадиган маблағни тополмай бу дунёдан кўз юмдилар».

islom.uz © 2003-2022.
Барча ҳуқуқлар ҳимояланган. Сайтдан маълумот олинганда манба кўрсатилиши шарт.


Яндекс.Метрика
Masjid.uz.
Отличные.