Забидий (2175)
1579/8 – بَاب: إِذَا قَالَ عِنْدَ قَوْمٍ شَيْئًا، ثُمَّ خَرَجَ فَقَالَ بِخِلَافِهِ
1579.8‑боб.
Қавм олдида бир нарсани айтиб, ташқарига
чиққач, унинг тескарисини айтса...
2142/7114 - عَنْ حُذَيْفَةَ بْنِ الـيمان رَضِيَ الله عَنْهُ قَالَ: إِنَّمَا كَانَ النِّفَاقُ عَلَى عَهْدِ النَّبِيِّ r، فَأَمَّا الْيَوْمَ فَإِنَّمَا هُوَ الْكُفْرُ بَعْدَ الْإِيمَانِ.
.21427114. Ҳузайфа розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Мунофиқлик Набий соллаллоҳу алайҳи васалламнинг даврларидагина бўлган, бугун эса у иймондан кейинги куфрдир».
1578/7 – بَاب: إِذَا أَنْزَلَ اللهُ بِقَوْمٍ عَذَابًا
1578.7‑боб.
Аллоҳ бирор қавмга азоб тушИрса...
2141/7108 - عَنِ ابْنِ عُمَرَ رَضِيَ اللهُ عَنْهُمَا قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ r: «إِذَا أَنْزَلَ اللهُ بِقَوْمٍ عَذَابًا، أَصَابَ الْعَذَابُ مَنْ كَانَ فِيهِمْ، ثُمَّ بُعِثُوا عَلَى أَعْمَالِهِمْ».
.21417108. Ибн Умар розияллоҳу анҳумо шундай деди:
«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Аллоҳ бирор қавмга азоб туширса, бу азоб у ердагиларнинг ҳаммасига етади. Кейин (қиёматда) амалларига кўра қайта тириладилар», дедилар».
1577/6 – بَاب: التَّعَرُّبِ فِي الْفِتْنَةِ
1577.6‑боб.
Фитнада саҳрога чиқиб кетиш ҳақида
2140/7087 - عَنْ سَلَمَةَ بْنِ الْأَكْوَعِ رَضِيَ الله عَنْهُ، أَنَّهُ دَخَلَ عَلَى الْحَجَّاجِ فَقَالَ: يَا ابْنَ الْأَكْوَعِ، ارْتَدَدْتَ عَلَى عَقِبَيْكَ، تَعَرَّبْتَ؟ قَالَ: لَا، وَلَكِنَّ رَسُولَ اللهِ صلى الله عليه وسلم أَذِنَ لِي فِي الْبَدْوِ.
.21407087. Язид ибн Абу Убайддан ривоят қилинади:
«Салама ибн Акваъ айтдики, у Ҳажжожнинг олдига кирибди. У: «Эй Ибн Акваъ, муртад бўлдингми? Саҳройи бўлиб кетдингми?» дебди. «Йўқ, лекин Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам менга чўлга (чиқиб кетишга) изн берганлар», дебди.
Усмон ибн Аффон қатл қилингач, Салама ибн Акваъ Рабазага чиқиб кетди. У ерда бир аёлга уйланиб, ундан бир неча фарзандли бўлди ва ўлимидан бир неча кун олдин Мадинага келгунича ўша ерда (Рабазада) бўлди».
1576/5 – بَاب: تَكُونُ فِتْنَةٌ، الْقَاعِدُ فِيهَا خَيْرٌ مِنَ الْقَائِمِ
1576.5‑боб.
шундай фитна бўладики, унда
тургандан ўтирган яхшидир
2139/7081 – وَعَنْهُ رَضِيَ الله عَنْهُ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم: «سَتَكُونُ فِتَنٌ، الْقَاعِدُ فِيهَا خَيْرٌ مِنَ الْقَائِمِ، وَالْقَائِمُ فِيهَا خَيْرٌ مِنَ الْمَاشِي، وَالْمَاشِي فِيهَا خَيْرٌ مِنَ السَّاعِي، مَنْ تَشَرَّفَ لَهَا تَسْتَشْرِفْهُ، فَمَنْ وَجَدَ فِيهَا مَلْجَأً أَوْ مَعَاذًا، فَلْيَعُذْ بِهِ».
.21397081. Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам шундай дедилар: «Ҳали фитналар бўлади, унда ўтирган тургандан яхшидир, турган юргандан яхшидир, юрган югургандан яхшидир. Ким унга бош суқса, уни фалокатга олиб боради. Ким ундан қочишга бошпана ёки паноҳ топса, ўша ерда паналансин».
1575/4 – بَاب: قَوْلِ النَّبِيِّ r: «مَنْ حَمَلَ عَلَيْنَا السِّلَاحَ فَلَيْسَ مِنَّا»
1575.4‑боб.
Набий соллаллоҳу алайҳи васалламнинг «Ким бизга
қарши қурол кўтарса, биздан эмас!» деган сўзлари ҳақида
2138/7072 - عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ الله عَنْهُ، عَنِ النَّبِيِّ r قَالَ: «لَا يُشِيرُ أَحَدُكُمْ عَلَى أَخِيهِ بِالسِّلَاحِ، فَإِنَّهُ لَا يَدْرِي، لَعَلَّ الشَّيْطَانَ يَنْزِعُ فِي يَدِهِ، فَيَقَعُ فِي حُفْرَةٍ مِنَ النَّارِ».
.21387072. Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳу айтади:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Бирортангиз биродарига қурол ўқталмасин! Зеро, у билмайдики, шайтон (қуролни) унинг қўлидан чиқариб юборса, дўзахнинг бир чуқурига тушиши мумкин», дедилар».
1574/3 – بَاب: لَا يَأْتِي زَمَانٌ إِلَّا الَّذِي بَعْدَهُ شَرٌّ مِنْهُ
1574.3‑боб.
бирор замон келмайдики,
кейингиси ундан ёмонроқ бўлмаса
2137/7068 – عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ رَضِيَ الله عَنْهُ، وقَد شكي إلَيه ما لقي الناس مِنَ الـحجاج، فَقَالَ: اصْبِرُوا، فَإِنَّهُ لَا يَأْتِي عَلَيْكُمْ زَمَانٌ إِلَّا الَّذِي بَعْدَهُ شَرٌّ مِنْهُ، حَتَّى تَلْقَوْا رَبَّكُمْ، سَمِعْتُهُ مِنْ نَبِيِّكُمْ r.
.21377068. Зубайр ибн Адийдан ривоят қилинади:
«Анас ибн Моликка бориб, Ҳажжождан кўрганларимиздан унга шикоят қилдик. Шунда у: «Сабр қилинглар, чунки бундан кейин то Роббингизга йўлиққунингизча бирор замон келмайдики, кейингиси ундан ёмонроқ бўлмаса. Мен буни Набийингиз соллаллоҳу алайҳи васалламдан эшитганман», деди».