1604/6 – بَاب: كَلَامِ الرَّبِّ عَزَّ وَجَلَّ يَوْمَ الْقِيَامَةِ مَعَ الْأَنْبِيَاءِ وَغَيْرِهِمْ

1604.6-БОБ.

 Робб азза ва жалланинг қиёмат куни набийлар ва бошқалар билан гаплашиши ҳақида

2173/7509 – عَنْ أنَسٍ رَضِيَ الله عَنْهُ قَالَ: سَمِعْتُ النَّبِيَّ r يَقُولُ: «إِذَا كَانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ شُفِّعْتُ، فَقُلْتُ: يَا رَبِّ، أَدْخِلِ الْجَنَّةَ مَنْ كَانَ فِي قَلْبِهِ خَرْدَلَةٌ، فَيَدْخُلُونَ، ثُمَّ أَقُولُ: أَدْخِلِ الْجَنَّةَ مَنْ كَانَ فِي قَلْبِهِ أَدْنَى شَيْءٍ». فَقَالَ أَنَسٌ: كَأَنِّي أَنْظُرُ إِلَى أَصَابِعِ رَسُولِ اللهِ r.

.21737509. Анас розияллоҳу анҳу айтади:

«Набий соллаллоҳу алайҳи васалламнинг шундай деганларини эшитдим: «Қиёмат куни мен шафоатчи қилинаман. Шунда мен: «Эй Роббим! Қалбида хардалча (иймон) бор кишини жаннатга кирит!» дейман. Улар киришади. Кейин: «Қалбида энг оз нарса бор кишини ҳам жаннатга кирит», дейман». Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг бармоқлари ҳамон кўз ўнгимда».*

* У зот «энг оз нарса» деб, буни бармоқлари билан кўрсатганлар

بسم الله الرّحمن الرّحيم

95 – كِتَاب: التَّمَنِّي

95.  Орзу қилиш китоби

1591/1 – بَاب: مَا يُكْرَهُ مِنَ التَّمَنِّي

1591.1‑боб.

карих кўрилган орзулар

2156/7233 – عَنْ أنَسٍ رَضِيَ الله عَنْهُ قَالَ: لَوْلَا أَنِّي سَمِعْتُ النَّبِيَّ r يَقُولُ: «لَا تَتَمَنَّوُا الْمَوْتَ» لَتَمَنَّيْتُ.

.21567233. Анас розияллоҳу анҳу айтади:

«Набий соллаллоҳу алайҳи васалламнинг «Ўлимни орзу қилманглар», деяётганларини эшитмаганимда, уни орзу қилган бўлар эдим».

2103/6762 – وَعَنْهُ رَضِيَ الله عَنْهُ، عَنِ النَّبِيِّ r قَالَ: «ابْنُ أُخْتِ الْقَوْمِ مِنْ أنفُسِهِمْ».

.21036762. Анас розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:

«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Қавмнинг қизининг ўғли улардандир [ёки уларнинг ўзидандир]», дедилар».

1501/16 – بَاب: قَوْلِ النَّبِيِّ r: «رَبَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً»

1501.16-БОБ.

Набий соллаллоҳу алайҳи васалламнинг «Роббанаа,
аатинаа фид‑дунйаа ҳасанатан», деганлари ҳақида

2030/6389 - عَنْ أَنَسٍ رَضِيَ الله عَنْهُ قَالَ: كَانَ أَكْثَرُ دُعَاءِ النَّبِيِّ : «اللَّهُمَّ رَبَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً، وَفِي الْآخِرَةِ حَسَنَةً، وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ».

.20306389. Анас розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:

«Набий соллаллоҳу алайҳи васалламнинг энг кўп айтадиган дуолари: «Аллоҳумма, Роббанаа, аатина фид‑дунйа ҳасанатан ва фил‑аахироти ҳасанатан ва қинаа ъазаабан‑наар»,* эди».

* Дуонинг маъноси: «Аллоҳим! Роббимиз! Бизга дунёда ҳам, оxиратда ҳам яxшилик бер ва бизни дўзаx азобидан сақла!»

1470/39 – بَاب: مَنْ دَعَا صَاحِبَهُ فَنَقَصَ مِنِ اسْمِهِ حَرْفًا

1470.39-БОБ.

дўстининг исмидан бирор ҳарфни
камайтириб чақириш ҳақида

2000/6202 - عَنْ أَنَسٍ رَضِيَ الله عَنْهُ قَالَ: كَانَتْ أُمُّ سُلَيْمٍ فِي الثَّقَلِ، وَأَنْجَشَةُ غُلَامُ النَّبِيِّ  يَسُوقُ بِـهِنَّ، فَقَالَ النَّبِيُّصلى الله عليه وسلم: «يَا أَنْجَشَ، رُوَيْدَكَ سَوْقَكَ بِالْقَوَارِيرِ».

.20006202. Анас розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:

«Умму Сулайм юк(ортилган туя)лардан бирида эди. Набий соллаллоҳу алайҳи васалламнинг қули Анжаша уларни ҳайдаб борар эди. Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Ҳой Анжаш, биллур олиб кетяпсан, эҳтиёт бўлиб юр!» дедилар».

1466/35 – بَاب: مَا جَاءَ فِي قَوْلِ الرَّجُلِ: وَيْلَكَ

1466.35-БОБ.

кишининг «шўринг қурғур!» дейиши хусусида келган хабарлар ҳақида

1996/6167 – حَدِيثُ أنَسٍ رَضِيَ الله عَنْهُ، أَنَّ رَجُلًا مِنْ أَهْلِ الْبَادِيَةِ أَتَى النَّبِيَّ صلى الله عليه وسلم يَسْألُهُ: مَتَى السَّاعَةُ؟ تَقَدذَمَ، وَزَادَ فِي هَذِهِ الرِّوَايَة بَعْدَ قَوْلِهِ: «إِنَّكَ مَعَ مَنْ أَحْبَبْتَ». فَقُلْنَا: وَنَحْنُ كَذَلِكَ؟ قَالَ: «نَعَمْ».

.19966167. Анас розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:

«Бир бадавий Набий соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ҳузурларига келиб, «Эй Аллоҳнинг Расули, қиёмат қачон қоим бўлади?» деди. «Шўринг қурғур, унга нима тайёрлаб қўйдинг?» дедилар. «Мен унга ҳеч нарса тайёрлаганим йўқ, лекин мен Аллоҳ ва Унинг Расулини яхши кўраман», деди. У зот: «Албатта, сен яхши кўрганларинг билан бирга бўласан», дедилар. «Биз ҳам шундайми?» дедик. «Ҳа», дедилар. Ўша куни ғоят хурсанд бўлдик. Шунда Муғийранинг бир ғуломи ўтиб қолди. У тенгдошларимдан эди. У зот: «Агар мана шу узоқ умр кўрса, у ҳали қаримай туриб қиёмат қоим бўлади», дедилар».

Изоҳ: Маълумки, ҳар бир кишининг ўлими унинг «қиёмати»дир. Бу ерда ана шу маъно назарда тутилган.

 1976/6038 - عَنْ أَنَسٍ t قَالَ: خَدَمْتُ النَّبِيَّ r عَشْرَ سِنِينَ، فَمَا قَالَ لِي: أُفٍّ، وَلَا: لِمَ صَنَعْتَ؟ وَلَا: أَلَّا صَنَعْتَ.

.19766038. Анас розияллоҳу анҳу сўзлаб берди:

«Набий соллаллоҳу алайҳи васалламга ўн йил хизмат қилдим, менга асло «Уфф», демадилар. «Нима учун ундай қилдинг?» ҳам, «Бундай қилсанг бўлмасмиди?» ҳам демадилар».

 1947/5907 – وَعَنْهُ رَضِيَ الله عَنْهُ قَالَ: كَانَ النَّبِيُّ r ضَخْمَ الْيَدَيْنِ وَالْقَدَمَيْنِ، حَسَنَ الْوَجْهِ، لَمْ أَرَ بَعْدَهُ وَلَا قَبْلَهُ مِثْلَهُ، وَكَانَ بَسِطَ الْكَفَّيْنِ.

.19475907. Анас розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:

«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам қўл-оёқлари йирик, юзлари чиройли одам эдилар. У зотдан кейин ҳам, олдин ҳам у зотга ўхшашини кўрмадим. У зотнинг кафтлари кенг эди».

1418/6 – بَاب: الـنَّهي عَنِ التَّزَعْفُرِ لِلرِّجَالِ

1418.6-БОБ.

Эркакларнинг заъфарон суртиши ҳақида

1938/5846 - عَنْ أَنَسٍ رَضِيَ الله عَنْهُ قَالَ: نَـهَى النَّبِيُّ r أَنْ يَتَزَعْفَرَ الرَّجُلُ.

.19385846. Анас розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:

«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам эркак кишининг заъфарон суртишидан қайтардилар».

1354/18 - بَاب: قَوْلِ اللهِ تَعَالَى:

(فَإِذَا طَعِمْتُمْ فَانْتَشِرُوا) [الأحزاب: 53]

1354.18-БОБ.

АЛЛОҲ ТАОЛОНИНГ «ВА ТАОМЛАНГАЧ,
ТАРҚАЛИНГЛАР», ДЕГАН СЎЗИ ҲАҚИДА

1860/5466 – عَنْ أنَسٍ رَضِيَ الله عَنْهُ قَالَ: أَنَا أَعْلَمُ النَّاسِ بِالْحِجَابِ، كَانَ أُبَيُّ بْنُ كَعْبٍ يَسْأَلُنِي عَنْهُ، أَصْبَحَ رَسُولُ اللهِ r عَرُوسًا بِزَيْنَبَ بْنَتِ جَحْشٍ، وَكَانَ تَزَوَّجَهَا بِالْمَدِينَةِ، فَدَعَا النَّاسَ لِلطَّعَامِ بَعْدَ ارْتِفَاعِ النَّهَارِ، فَجَلَسَ رَسُولُ اللهِ r وَجَلَسَ مَعَهُ رِجَالٌ بَعْدَ مَا قَامَ الْقَوْمُ، حَتَّى قَامَ رَسُولُ اللهِ r فَمَشَى وَمَشَيْتُ مَعَهُ، حَتَّى بَلَغَ بَابَ حُجْرَةِ عَائِشَةَ، ثُمَّ ظَنَّ أَنَّهُمْ خَرَجُوا فَرَجَعْتُ مَعَهُ، فَإِذَا هُمْ جُلُوسٌ مَكَانَهُمْ، فَرَجَعَ وَرَجَعْتُ مَعَهُ الثَّانِيَةَ، حَتَّى بَلَغَ بَابَ حُجْرَةِ عَائِشَةَ، فَرَجَعَ وَرَجَعْتُ مَعَهُ فَإِذَا هُمْ قَامُوا، فَضَرَبَ بَيْنِي وَبَيْنَهُ سِتْرًا، وَأُنْزِلَ الْحِجَابُ.

.18605466. Анас розияллоҳу анҳу айтади:

«Ҳижоб(масаласи)ни энг яхши биладиган одам менман. Убай ибн Каъб ҳам бу ҳақда мендан сўрар эди. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам Зайнаб бинт Жаҳшга куёв ўлароқ тонг оттирдилар. Унга Мадинада уйланган эдилар. Кун ёйилгандан сўнг одамларни таомга чақирдилар. (Зиёфат тугагач,) Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам бироз ўтирдилар. Одамлар туриб кетгандан кейин ҳам баъзи кишилар у зот билан бирга ўтириб қолишди. Охири Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам туриб, юриб кетдилар. Мен ҳам у зот билан кетдим. У зот Оишанинг ҳужрасининг эшигигача етиб бордилар-да, сўнг ҳалигилар чиқиб кетган бўлса керак, деб ўйладилар (ва қайтдилар). Мен ҳам у зот билан бирга қайтдим. Қарасам, улар жойларида ўтиришибди. Шунда у зот яна ортга қайтдилар. Мен ҳам у зот билан бирга иккинчи марта ортга қайтдим. Оишанинг ҳужрасининг эшигигача етиб боргач, ортга қайтдилар. Мен ҳам у зот билан бирга қайтдим. Қарасак, улар туриб кетишган экан. Шунда у зот мен билан ўзларининг ораларига парда тортдилар ва ҳижоб (ояти) нозил қилинди».