113/1. Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:

«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам рукуъдан белларини кўтарганларида:

سَمِعَ اللهُ لِمَنْ حَمِدَهُ،

«Самиъаллоҳу лиман ҳамидаҳ» (Ким ҳамд айтса, Аллоҳ уни эшитади), тик бўлганларида эса,

رَبَّنَا لَكَ الْحَمْدُ

«Роббана лакал ҳамд» (Раббимиз, Сенга ҳамд бўлсин), деб айтар эдилар (баъзи ривоятларда: «Роббана ва лакал ҳамд», бўлиб келган).

Имом Бухорий ва Муслим ривоятлари.