131/2. Ҳасан ибн Али розияллоҳу анҳумодан ривоят қилинади:
«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам менга бир қанча калималарни ўргатдилар. Уларни мен витрда айтаман.
اللهُمَّ اهْدِنِي فِيمَنْ هَدَيْتَ وَعَافِنِي فِيمَنْ عَافَيْتَ وَتَوَلَّنِي فِيمَنْ تَوَلَّيْتَ وَبَارِكْ لِي فِيمَا أَعْطَيْتَ وَقِنِي شَرَّ مَا قَضَيْتَ فَإِنَّكَ تَقْضِي وَلاَ يُقْضَى عَلَيْكَ وَإِنَّهُ لاَ يَذِلُّ مَنْ وَالَيْتَ تَبَارَكْتَ رَبَّنَا وَتَعَالَيْتَ
«Аллоҳуммаҳдиний фийман ҳадайта ва ъафиний фийман ъафайта ва тавалланий фийман таваллайта ва барик лий фийма аътойта ва қиний шарро ма қозойта фаиннака тақзий ва ла йуқзо ъалайка ва иннаҳу ла йазиллу ман ваалайта табарокта роббана ва таъалайт».
(Маъноси: Эй Раббим, ҳидоят қилган кишиларинг қатори мени ҳидоят қил, офиятда қилган кишиларингдек мени офиятда қил, ёрдам берган кишиларингдек менга ҳам ёрдам бер. Берган нарсаларингни менга баракали қил. Ҳукм қилган нарсаларингнинг ёмонидан сақла. Сен ҳукм қилувчисан. Сенга ҳукм қилинмайди. Сенга дўст бўлган кишилар асло хор бўлмайди. Эй Раббим, Сен баракотли ва олий зотсан.)
Абу Довуд, Термизий, Насаий, Ибн Можа, Байҳақий ва бошқалар ривояти.
* ويستحب أن يقول عقيب هذا الدعاء: "اللهم صل على محمد، وعلى آل محمد وسلم"، فقد جاء في رواية النسائي في هذا الحديث بإسناد حسن: "وصلى الله على النبي".
Ушбу дуонинг ортидан мана буларни айтиш мустаҳабдир:
"Аллоҳумма солли ъала Муҳаммадин ва ъалаа оли Муҳаммадин ва саллим".
Имом Насаийнинг ривоятларида ушбу ҳадис ҳасан иснод билан келиб, унда: "Ва саллаллоҳу ъалан набиййи", бўлиб келган.
* قال أصحابنا: وإن قنت بما جاء عن عمر بن الخطاب رضي الله عنه كان حسنا، وهو أنه قنت في الصبح بعد الركوع فقال: "اللهم إنا نستعينك ونستغفرك ولا نكفرك، ونؤمن بك ونخلع من يفجرك، اللهم إياك نعبد، ولك نصلي ونسجد، وإليك نسعى ونحفد، نرجو رحمتك ونخشى عذابك، إن عذابك الجد بالكفار ملحق. اللهم عذب الكفرة الذين يصدون عن سبيلك، ويكذبون رسلك، ويقاتلون أولياءك.
اللهم اغفر للمؤمنين والمؤمنات والمسلمين والمسلمات، وأصلح ذات بينهم، وألف بين قلوبهم، واجعل في قلوبهم الإيمان والحكمة، وثبتهم على ملة رسولك صلى الله عليه وسلم، وأوزعهم أن يوفوا بعهدك الذي عاهدتهم عليه، وانصرهم على عدوك وعدوهم إله الحق واجعلنا منهم".
Баъзилар Умар ибн Хаттоб розияллоҳу анҳу ривоятларида келган қуйидаги дуони ўқиш ҳам яхши дейишди:
اللهُمَّ إنَّا نَسْتَعِينُكَ وَنَسْتَغْفِرُكَ وَلاَ نَكْفُرُكَ وَنُؤْمِنُ بِكَ وَنَخْلَعُ مَنْ يَفْجُرُكَ. اللهُمَّ إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَلَكَ نُصَلِّي وَنَسْجُدُ وَإِلَيْكَ نَسْعَى وَنَحْفِدُ نَرْجُو رَحْمَتَكَ وَنَخْشَى عَذَابَكَ إِنَّ عَذَابَكَ الْجِدَّ بِالكُفَّارِ مُلْحِقُ. اللهُمَّ عَذِّبِ الكَفَرَةَ الَّذِينَ يَصُدُّونَ عَنْ سَبِيلِكَ وَيُكَذِّبُونَ رُسُلَكَ وَيُقَاتِلُونَ أَوْلِيَائَكَ. اللهُمَّ اغْفِرْ لِلْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ وَالْمُسْلِمِينَ وَالْمُسْلِمَاتِ وَأَصْلِحْ ذَاتَ بَيْنِهِمْ وَأَلِّفْ بَيْنَ قُلُوبِهِمْ وَاجْعَلْ فِي قُلُوبِهِم الإِيْمَانَ وَالحِكْمَةَ وَثَبِّتْهُمْ عَلَى مِلَّةِ رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وَأَوْزِعْهُمْ أَنْ يُوفُوا بِعَهْدِكَ الَّذِي عَاهَدْتَهُمْ عَلَيْهِ وَانْصُرْهُمْ عَلَى عَدُوِّكَ وَعَدُوِّهِمْ إِلَهَ الحَقِّ وَاجْعَلْنَا مِنْهُمْ.
«Аллоҳумма инна настаъийнука ва настағфирука ва лаа накфурук ва ну`мину бика ва нахлаъу май йафжурук. Аллоҳумма иййака наъбуду ва лака нусоллий ва насжуду ва илайка насъа ва наҳфиду наржу роҳматака ва нахшаа ъазабака инна ъазабакал жидда билкуффари мулҳиқ. Аллоҳумма ъаззибил кафароталлазийна йасуддуна ъан сабийлика ва йуказзибуна росуулака ва йуқотилууна авлийаак. Аллоҳуммағфир лилму`минийна вал му`минат вал муслимийна вал муслимат васлиҳ зата байниҳим ва аллиф байна қулубиҳим важъал фий қулубиҳимул иймана вал ҳикмата ва саббитҳум ъала миллати Росулиллаҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам ва авзиъҳум ан йуфуу биъаҳдикаллазий аъҳадтаҳум ъалайҳи вансурҳум ъала ъадуввика ва ъадуввиҳим илаҳал ҳаққи важъална минҳум».
(Маъноси: Эй Раббим, Сендан ёрдам сўраймиз ва Сенга истиғфор айтамиз, куфр келтирмаймиз, Сенга иймон келтириб, Сенга фожирлик қиладиганлардан четланамиз. Эй Аллоҳим, Сенга сажда қилиб, намоз ўқиб, ибодат қиламиз. Ҳаракат этиб, Сенга интиламиз. Раҳматингни умид қиламиз, азобингдан қўрқамиз. Албатта, ҳақиқий азобинг кофирларга рўпара қилинувчидир. Эй Аллоҳим, Сенинг йўлингдан тўсадиган, расулларингни ёлғончига чиқарадиган ва дўстларингни ўлдирадиган кофирларни азобла. Эй Раббим, мўмин-мусулмон эркакларнинг ва мўмина-муслима аёлларнинг гуноҳларини кечир. Уларнинг ораларини ислоҳ этиб, қалбларини улфат қил, қалбларига иймон ва ҳикмат уруғларини соч. Уларни Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам миллатларида собитқадам қил ва аҳдлашган нарсаларида Сенинг аҳдинг билан вафо қилишни уларга насиб эт. Ўзингнинг ва уларнинг душманларига қарши уларга ёрдам бер. Эй ҳақ Илоҳ, бизни улардан (яъни, нусрат берилганлардан) қил.)
Имом намозда бу дуоларни ўқиётганида, фақат ўзига хослаб эмас, балки жамоат учун қилади. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам қуйидаги ҳадисларида шундай қилишга буюрганлар.
* ما روينا في الحديث الصحيح في سنن أبي داود، والترمذي، والنسائي، وابن ماجه، والبيهقي، وغيرها، بالإسناد الصحيح عن الحسن بن علي رضي الله عنهما قال: علمني رسول الله صلى الله عليه وسلم كلمات أقولهن في الوتر: "اللهم اهدني فيمن هديت، وعافني فيمن عافيت، وتولني فيمن توليت، وبارك لي فيما أعطيت، وقني شر ما قضيت، فإنك تقضي ولا يقضى عليك، وإنه لا يذل من واليت، تباركت ربنا وتعاليت".
قال الترمذي: هذا حديث حسن، قال: ولا نعرف عن النبي صلى الله عليه وسلم في القنوت شيئا أحسن من هذا.