139/7. Молик Нофеъдан, у киши ибн Умар розияллоҳу анҳумодан ривоят қиладилар:

«Ибн Умар розияллоҳу анҳумо ташаҳҳудни қуйидагича айтар эдилар:

بِاسْمِ اللهِ التَّحِيَّاتُ للهِ الصَّلَوَاتُ للهِ الزَّاكِيَاتُ للهِ السَّلاَمُ عَلَى النَّبِيِّ وَرَحْمَةُ اللهِ وَبَرَكَاتُهُ السَّلاَمُ عَلَيْنَا وَعَلَى عِبَادِ اللهِ الصَّالِحِينَ شَهِدْتُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ شَهِدْتُ أَنَّ مُحَمَّدًا رَسُولُ اللهِ

«Бисмиллаҳ, аттаҳиййату лиллаҳ, ассолавату лиллаҳ, аззакийату лиллаҳ, ассаламу ъалан набиййи ва роҳматуллоҳи ва барокатуҳ. Ассаламу ъалайна ва ъала ъибадиллаҳис солиҳийн. Шаҳидту алла илаҳа иллаллоҳу. Шаҳидту анна Муҳаммадар росулуллоҳ».

Имом Молик ва Байҳақий ривоятлари.

Мана шу зикр қилганларимиз турли ташаҳҳуд дуолари бўлиб, аввалги учтаси, яъни Ибн Масъуд, Ибн Аббос, Абу Мусолардан (розийаллоҳу анҳум) қилинган ривоятлар Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламдан собит бўлгандир.

(Бизнинг Ҳанафийя мазҳабимизда Ибн Масъуддан ривоят қилинган биринчи ҳадис ихтиёр қилинган. – Таржимон.)