160/13. Анас розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:

Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам қачон намозларини тамомласалар, ўнг қўлларини пешоналарига суртиб сўнгра:

أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ الرَّحْمَنُ الرَّحِيمُ اللهُمَّ أَذْهِبْ عَنِّي الهَمَّ وَالْحَزَنَ

«Ашҳаду алла илаҳа иллаллоҳур роҳманур роҳийм. Аллоҳуммазҳиб ъаннил ҳамма вал ҳазан», деб айтардилар.

(Маъноси: Раҳмон ва раҳийм сифатли Аллоҳдан бошқа илоҳ йўқ, деб гувоҳлик бераман. Эй Раббим, мендан Қам ва хафачиликларни кетказ.)

Ибн Сунний ривоятлари.