178/9. Абу Молик Ашъарий розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:

Бир неча саҳоба: «Эй Расулуллоҳ, бизга бир калимани ўргатингки, биз уни эрталаб ва кечқурун ҳамда тўшагимизга ётганимизда айтиб юрайлик», дейишди. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам юқоридаги дуони айтиб, унга:

وَأَنَّ نَقْتَرِفُ سُوءًا عَلَى أَنْفُسِنَا أَو نَجُرَّهُ إِلَى مُسْلِمٍ

 «ва ан нақтарифа су`ан ъала анфусина ав нажурроҳу ила муслим»ни қўшиб қўйдилар.

(Маъноси: Нафсимизга ёмонлик бўлишидан ва мусулмоннинг ҳам  ёмонликка гирифтор бўлишидан паноҳ тилаймиз.)

Абу Довуд ривоятлари.