245/29. Яна Оиша розияллоҳу анҳодан ривоят қилинади:

Бу онамиз ўзлари ҳам ухламоқчи бўлсалар:

اللهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ رُؤْيَا صَالِحَةً صَادِقَةً غَيْرَ كَاذِبَةٍ نَافِعَةً غَيْرَ ضَارَّةٍ

«Аллоҳумма инний ас`алука ру`йаа солиҳатан, содиқатан ғойро каазибаҳ, наафиъатан ғойро зорроҳ», деб айтар эдилар ва сўнг ҳеч бир сўз гапирмас эдилар.

(Маъноси: Аллоҳим, Сендан солиҳ, ёлғон бўлмаган, ростгўй, зарарли бўлмаган, фойдали тушни сўрайман.)

Ибн Сунний ривоятлари.