51/5. Абдуллоҳ ибн Амр ибн Ос розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:

Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам уйларига кундузи қайтсалар:

الحَمْدُ للهِ الَّذِي كَفَانِي وَآوَانِي وَالحَمْدُ للهِ الَّذِي أطْعَمَنِي وَسَقَانِي وَالحَمْدُ للهِ الَّذِي مَنَّ عَلَيَّ أَسْأَلُكَ أَنْ تُجِيْرَنِي مِنَ النَّارِ

«Алҳамду лиллаҳиллазий кафаний ва аваний валҳамду лиллаҳиллазий атъаманий ва сақоний валҳамду лиллаҳиллазий манна ъалаййа, ас`алука ан тужийроний минан нар», деб айтар эдилар.

(Маъноси: Менга бошпана бериб беҳожат қилган, мени едириб-ичирган ва кўп неъматларни инъом этган Аллоҳга ҳамд бўлсин. Ундан мени дўзахдан сақлашини сўрайман.)

Ибн Сунний заиф иснод билан ривоят қилганлар.

* وروينا في موطأ مالك أنه بلغه، أنه يستحب إذا دخل بيتا غير مسكون أن يقول: "السلام علينا وعلى عباد الصالحين".

Имом Молик «Муваттоъ» китобларида айтишларича, киши ўзи яшамайдиган уйга кирганида:

السَّلاَمُ عَلَيْنَا وَعَلَى عِبَادِ اللهِ الصَّالِحِينَ

«Ассаламу ъалайна ва ъала ъибадиллаҳис солиҳийн» (Бизга ва Аллоҳнинг солиҳ бандаларига салом бўлсин), деб айтиши мустаҳаб.