86-ҳадис

86/3. Умар ибн Хаттоб розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:

Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам айтдилар:

«Муаззин «Аллоҳу акбар, Аллоҳу акбар», деганида, эшитувчи ҳам: «Аллоҳу акбар, Аллоҳу акбар», деса, «Ашҳаду алла илаҳа иллаллоҳ», деганида, «Ашҳаду алла илаҳа иллаллоҳ», деб такрорласа, «Ашҳаду анна Муҳаммадар росулуллоҳ», деганида, у ҳам «Ашҳаду анна Муҳаммадар росулуллоҳ»ни айтса, «Ҳаййа ъалас солаҳ», деганида, «Ла ҳавла ва ла қуввата илла биллаҳ», деса, «Ҳаййа ъалал фалаҳ», деганида ҳам, «Ла ҳавла ва ла қуввата илла биллаҳ»ни айтса, «Аллоҳу акбар, Аллоҳу акбар», деганида, «Аллоҳу акбар, Аллоҳу акбар», деса, «Ла илаҳа иллаллоҳ», деганида, «Ла илаҳа иллаллоҳ», деб қалбдан айтса, жаннатга киради».

Имом Муслим ривоятлари.

* وعن عمر بن الخطاب رضي الله عنه قال: قال رسول الله صلى الله عليه وسلم: "إذا قال المؤذن: الله أكبر الله أكبر، فقال أحدكم: الله أكبر الله أكبر، ثم قال: أشهد أن لا إله إلا الله، قال: أشهد أن لا إله إلا الله، ثم قال: أشهد أن محمدا رسول الله، قال: أشهد أن محمدا رسول الله، ثم قال: حي على الصلاة، قال: لا حول ولا قوة إلا بالله، ثم قال: حي على الفلاح، قال: لا حول ولا قوة إلا بالله، ثم قال: الله أكبر الله أكبر، قال: الله أكبر الله أكبر، ثم قال: لا إله إلا الله، قال: لا إله إلا الله من قلبه دخل الجنة" رواه مسلم في "صحيحه".

Улашиш
|
|
Нусха олиш