Дунёда зоҳид бўлиш қалбни ва баданни роҳатлантиради. Дунёга рағбат қилиш ғам ва хафагарчиликни зиёдалаштиради. Бекорчилик қалбни қотиради.
Ибн Умар (розияллоҳу анҳумо)дан. Қузоъий ривояти.
* الزُّهْدُ فِي الدُّنْيَا يُرِيحَ الْقَلْبَ وَالْبَدَنَ، وَالرَّغْبَة فِيهَا تُكْثِرُ الْهَمَّ وَالْحُزْنَ، وَالْبِطَالَةُ تقَسِّى الْقَلْبَ.
(رواه القضاعي عن ابن عمر)