Кулги икки хил бўлади. Бирини Аллоҳ яхши кўради. Иккинчисини Аллоҳ ёмон кўради. Аллоҳ яхши кўрадигани – бир киши янги танишган дўстини кўрганида юзига қараб хурсанд бўлиб кулса, Аллоҳ ёмон кўрадигани – бир киши кулдириш учун ботил сўзни гапирса, ўша сабабли жаҳаннамга етмиш йил шўнғийди.
Ҳасан Басрий (раҳимаҳуллоҳ) мурсал ҳолатда қилган ривоят.
* الضَّحِكُ ضَحِكَانِ، ضَحِكٌ يُحِبُّهُ اللهُ، وَضَحِكٌ يَمْقُتُهُ اللهُ. فَأَمَّا الضَّحِكُ الَّذِى يُحِبُّهُ اللهُ، فَالرَّجُلُ يَكْشُرُ فِي وَجْهِ أخِيهِ حِدَاثَةَ عَهْدٍ بِهِ وَشَوْقًا إِلَى رُؤْيَتِهِ، وَأَمَّا الضَّحِكُ الّّذِى يَمْقُتُ اللهُ تَعَالَى عَلَيْهِ فَالرَّجُلُ يَتَكَلَّمُ بِالْكَلِمَةِ الْجَفَاءِ أَوِ البَاطِلِ، لِيَضحكَ أَوْ يُضْحكَ يَهْوِى بِهَا فِي جَهَنَّمَ سَبْعِينَ خَرِيفًا.
(رواه الحسن البصري مرسلا)