Одамлар айбини ташлаб, ўзининг камчилиги билан машғул бўлган кишига, молидан ортиқчасини инфоқ қилган одамга, сўзидан ортиқчасини ушлаб, гапирмай юрган кишига ва суннатда кенгайиб, бидъатга ўтиб кетмаган инсонга мунча ҳам яхши.
Анас (розияллоҳу анҳу)дан. Дайламий ривояти.
* طُوبَى لِمَنْ شَغَلَهُ عَيْبُهُ عَنْ عُيُوبِ النَّاسِ، وَأَنْفَقَ الْفَضْلَ مِنْ مَالِهِ وَأَمْسَكَ الْفَضْلَ مِنْ قَوْلِهِ، وَوَسِعَتْهُ السُّنَّة، فَلَمْ يَعْدِلْ عَنْهَا إِلَى الْبِدْعَةِ.
(رواه الديلمي عن أنس)