Мусулмоннинг ҳолатидан ажабландим. Агар унга бирор мусибат етса, сабр этиб, савоб умид қилади. Агар унга бирор яхшилик етса, Аллоҳга ҳамд айтиб, шукр қилади. Албатта, мусулмон барча нарсага ажр олади, ҳатто оғизга солган луқмага ҳам.
Саъд (розияллоҳу анҳу)дан. Байҳақий ривояти.
* عَجِبْتُ لِلْمُسْلِمِ، إِذَا أَصَابَتْهُ مَصِيبَةٌ، احْتَسَبَ وَصَبَرَ، وَإِذَا أَصَابهُ خَيْرٌ، حَمِدَ اللهَ وَشَكَرَ، إِنَّ الْمُسْلِمَ يُؤْجَرُ فِي كُلِّ شَيْءٍ حَتى فِي اللقْمَةِ يَرْفَعهَا إِلَى فِيهِ.
(رواه البيهقي عن سعد)