Бир аёл мушукни ўлгунича қамаб қўйгани учун азобланиб, дўзахга тушди. У аёл мушукка овқат ҳам, сув ҳам бермай, ман қилди. Яна ердаги ўсимликлардан еб юриши учун ҳам эркин қўймади.
Ибн Умар (розияллоҳу анҳумо)дан. Бухорий ва Муслим ривояти.
* عُذِّبَت امْرَأَةٌ فِي هِرَّةٍ سَجَنَتْهَا، حَتَّى مَاتَتْ، فَدَخَلَتْ فِيهَا النَّارَ، لاَ هِيَ أَطْعَمَتْهَا وَلاَ سَقَتْهَا، إِذْ حَبَسَتْهَا، وَلاَ هِيَ تَرَكَتْهَا تَأْكُلُ مِنْ خَشَاشِ الأَرْضِ.
(رواه البخاري ومسلم عن ابن عمر)