Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи ва саллам): «Ҳар бир мусулмонга садақа лозимдир», деганларида, саҳобалар: «Ё Аллоҳнинг набийи, агар топа олмаса-чи?», де­йишди. У зот (алайҳиссалом): «Қўли билан ишлаб, ўзи­га фойда олиб, садақа ҳам қилади», дедилар. Саҳоба­лар: «Агар қодир бўлмаса-чи?» дейишганида, у зот: «Қийналиб қолган ҳожатмандларга ёрдам беради», дедилар. Саҳобалар: «Агар топа олмаса-чи?» дейишганида, у зот: «Яхшиликка буюради», дедилар. Саҳобалар: «Буни ҳам қила ол­маса-чи?» дейишга­нида, у зот: «Ёмонликдан ўзини тўсади, чунки бу ҳам у учун садақадир», дедилар.

Бухорий ривояти.