Аллоҳ тавба қилувчининг тавбасидан худди чанқоқ кишининг сув топганидаги, фарзанд кўрмаётганнинг фарзандли бўлганидаги ва адашиб қолган кишининг йўлни топганидаги хурсандлигидан кўра кўпроқ хурсанд бўлувчидир. Кимки Аллоҳга холис тавба қилса, Аллоҳ унинг амалларини сақловчи фаришталар, аъзолари ва ер юзининг барчасидан гуноҳлари ҳамда хатоларини унуттиради.
Абул Аббос ибн Туркон Ҳамадоний ривояти.
* لله أَفْرَحُ بِتَوْبَةِ التَّائِبِ مِنَ الظَّمْآنِ الْوَارِدِ، ومِنَ الْعَقِيم الْوَالِدِ، وِمِنَ الضَّال الْوَاجِدِ، فَمَنْ تَابَ إِلَى اللهِ تَوْبَةً نَصُوحًا، أَنْسَى اللهُ حَافِظَيْهِ وَجَوَارِحَهُ وَبِقَاعَ الأرْضِ كُلَّهَا خَطَايَاهُ وَذُنُوبَهُ.
(رواه أبو العباس بن تركان الهمداني)