Модомики кишининг султонларга яқинлашиши зиёда бўлар экан, Аллоҳдан узоқлашиши ҳам ортади. Кишининг атбоъ (тобе)лари кўпаяр экан, шайтонлари ҳам зиёда бўлиб боради. Кишининг моли кўпайган сари (қиёматдаги) ҳисоби ҳам қаттиқлашади.
Убайд Ибн Умайр (розияллоҳу анҳу)дан. Ҳинод ривояти.
* مَا ازْدَادَ رَجُلٌ مِنَ السُّلْطَانِ قُرْبًا إِلاَّ ازْدَادَ مِنَ اللهِ بُعْدًا، وَلاَ كثرَتْ أَتْبَاعُهُ إِلاَّ كثرَتْ شَيَاطِينُهُ، وَلاَ كثُرَ مَالُهُ إِلاَّ اشْتَدَّ حِسَابُهُ.
(رواه هناد عن عبيد بن عمير مرسلا)