Мўминнинг дунёдан чиқиши (ўлиши)нинг мисолини худди гўдакнинг онасидан чиқиши (туғилиши)га ўхшатдим. У зулматдан ва ғамликдан дунё роҳатига чиқади.
Ҳаким ривояти.
* مَا شَبَّهْتُ خُرُوجَ الْمُؤْمِنِ مِنَ الدُّنْيَا، إِلاَّ مِثْلَ خُرُوجِ الصَّبِىِّ مِنْ أُمِّهِ، مِنْ ذَلِكَ الْغَمِّ وَالظُّلُمَةِ إِلَى روحِ الدُّنْيَا.
(رواه الحكيم)