Бандалар ҳар тонг оттирганида икки фаришта тушиб, бири: «Ё Аллоҳ, мол-дунёсини инфоқ қилувчи кишига унинг ўрнини босувчи нарса ато эт», дейди. Иккинчиси: «Ё Аллоҳ, зиқналарга талафот бер», дейди.
Абу Ҳурайра (розияллоҳу анҳу)дан. Муслим ва Бухорий ривояти.
* مَا مِنْ يَوْمٍ يُصْبِحُ الْعِبَادُ فِيهِ إِلاَّ مَلَكَانِ يَنْزِلاَنِ فَيَقُولُ أَحَدُهُمَا: اللَّهُمَّ أَعْطِ مُنْفِقًا خَلَفًا، وَيَقُولُ الآخَرُ: اللَّهُمَّ أَعْطِ مُمْسِكًا تَلَفًا.
(رواه مسلم والبخاري عن أبي هريرة)