Ким азонни эшитган пайтда: «Аллоҳумма робба ҳазиҳид даъватит томмаҳ, вас солатил қоимаҳ, ати Муҳаммаданил васийлата вал фазийлаҳ, вабъасҳу мақомам маҳмуданиллазий ваъаттаҳ» (Ё Аллоҳ, бу комил дуонинг ва қоим бўлган намознинг Рабби, Муҳаммадга (алайҳиссалом) васила ва фазилатни бер, у зотни Ўзинг ваъда қилган мақтовли мақомда тирилтир), деб айтса, қиёмат куни у учун шафоатим ҳалол бўлади.
Жобир (розияллоҳу анҳу)дан қилинган ривоят.
* مَنْ قَالَ حِينَ يَسْمَعُ النِّدَاءَ: اللَّهُمَّ رَبَّ هَذِهِ الدَّعْوَةِ التَّامَّةِ، وَالصَّلاَةِ الْقَائِمَةِ، آتِ مُحَمَّدًا الْوَسِيلَةَ وَالْفَضِيلَةَ، وَابْعَثْهُ مَقَامًا مَحْمُودًا الَّذِي وَعَدْتَهُ، حَلَّتْ لَهُ شَفَاعَتِي يَوْمَ الْقِيَامَةِ.
(عن جابر)