* Изор – тананинг киндикдан пастини тўсиб турадиган, эн (яхлит) матодан иборат кийим. У иссиқ ўлкаларга хос кийим бўлиб, баъзи араб ва Жануби-шарқий Осиё ўлкаларида ҳозирда ҳам кенг тарқалган. Уни эҳромнинг пастки қисми ёки лунгига ўхшатиш мумкин.
«Оиша розияллоҳу анҳо мулаббад* кўйлак ва қалин изорни бизга олиб чиқиб: «Расулуллоҳ соллоллоҳу алайҳи васалламнинг жонлари мана шу икки кийимда узилган», деди».
* Мулаббада – турли қийқим-парчаларни улаб қилинган қуроқ кийим.
119 - حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مَنِيعٍ، قَالَ: حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ، قَالَ: حَدَّثَنَا أَيُّوبُ، عَنْ حُمَيْدِ بْنِ هِلالٍ، عَنْ أَبِي بُرْدَةَ، قَالَ: أَخْرَجَتْ إِلَيْنَا عَائِشَةُ، كِسَاءً مُلَبَّدًا، وَإِزَارًا غَلِيظًا، فَقَالَتْ: قُبِضَ رُوحُ رَسُولِ اللهِ صلى الله عليه وسلم، فِي هَذَيْنِ
Ашъас ибн Сулайм айтади:
«Аммам амакисидан қуйидагиларни ривоят қилганини эшитдим: «Мен Мадина (кўчалари)да кетаётган эдим. Тўсатда бир киши орқамдан: «Изорингни кўтар. Шундай қилишинг тақвога энг яқин ва (кийимингни) кўпроқ қолишига сабаб бўлади», деди. Қарасам гапирган киши Расулуллоҳ соллоллоҳу алайҳи васаллам экан. Мен: «Эй Аллоҳнинг Расули, бу оқ аралаш қора бурда-ку*», дедим. У зот: «Сен учун менда гўзал намуна йўқми?», дедилар. Қарасам у зотнинг изорлари болдирларининг ярмигача экан».
* Бу ерда саҳобий: «Мен кийган кийим оддий кийим, бу кийим билан биров фахрланмайди-ку», демоқчи.
120 - حَدَّثَنَا مَحْمُودُ بْنُ غَيْلانَ، قَالَ: حَدَّثَنَا أَبُو دَاوُدَ، عَنْ شُعْبَةَ، عَنِ الأَشْعَثِ بْنِ سُلَيْمٍ، قَالَ: سَمِعْتُ عَمَّتِي، تُحَدِّثُ عَنْ عَمِّهَا، قَالَ: بَيْنَا أَنَا أَمشِي بِالْمَدِينَةِ، إِذَا إِنْسَانٌ خَلْفِي يَقُولُ: ارْفَعْ إِزَارَكَ، فَإِنَّهُ أَتْقَى وَأَبْقَى فَإِذَا هُوَ رَسُولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم، فَقُلْتُ: يَا رَسُولَ اللهِ إِنَّمَا هِيَ بُرْدَةٌ مَلْحَاءُ، قَالَ: أَمَا لَكَ فِيَّ أُسْوَةٌ ؟ فَنَظَرْتُ فَإِذَا إِزَارُهُ إِلَى نِصْفِ سَاقَيْهِ
Иёс ибн Салама ибн Акваъ отасидан ривоят қилади:
«Усмон ибн Аффон изорини болдирининг ярмигача қилиб кияр ва: «Соҳибим яъни Набий соллоллоҳу алайҳи васалламнинг изорлари мана шундай эди», дерди».
121 - حَدَّثَنَا سُوَيْدُ بْنُ نَصْرٍ، قَالَ: حَدَّثَنَا عَبْدُ اللهِ بْنُ الْمُبَارَكِ، عَنْ مُوسَى بْنِ عُبَيْدَةَ، عَنِ إِيَاسِ بْنِ سَلَمَةَ بْنِ الأَكْوَعِ، عَنْ أَبِيهِ، قَالَ: كَانَ عُثْمَانُ بْنُ عَفَّانَ، يَأْتَزِرُ إِلَى أَنْصَافِ سَاقَيْهِ، وَقَالَ: هَكَذَا كَانَتْ إِزْرَةُ صَاحِبِي، يَعْنِي النَّبِيَّ صلى الله عليه وسلم
Ҳузайфа ибн Ямон розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Расулуллоҳ соллоллоҳу алайҳи васаллам болдиримнинг – ёки болдирларининг – орқасидаги гўшти кўп қисмидан ушлаб: «Бу изорнинг жойи. Агар бунга кўнмасанг, сал пасроқ. Агар бунга ҳам кўнмасанг, изорнинг тўпиққача тушишга ҳаққи йўқ», дедилар».
122 - حَدَّثَنَا قُتَيْبَةُ بْنُ سَعِيدٍ، قَالَ: حَدَّثَنَا أَبُو الأَحْوَصِ، عَنْ أَبِي إِسْحَاقَ، عَنْ مُسْلِمِ بْنِ نَذِيرٍ، عَنْ حُذَيْفَةَ بْنِ الْيَمَانِ، قَالَ: أَخَذَ رَسُولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم، بِعَضَلَةِ سَاقِي أَوْ سَاقِهِ، فَقَالَ: هَذَا مَوْضِعُ الإِزَارِ، فَإِنْ أَبَيْتَ فَأَسْفَلَ، فَإِنْ أَبَيْتَ فَلا حَقَّ لِلإِزَارِ فِي الْكَعْبَيْنِ