120-ҳадис

Ашъас ибн Сулайм айтади:

«Аммам амакисидан қуйидагиларни ривоят қилганини эшитдим: «Мен Мадина (кўчалари)да кетаётган эдим. Тўсатда бир киши орқамдан: «Изорингни кўтар. Шундай қилишинг тақвога энг яқин ва (кийимингни) кўпроқ қолишига сабаб бўлади», деди. Қарасам гапирган киши Расулуллоҳ соллоллоҳу алайҳи васаллам экан. Мен: «Эй Аллоҳнинг Расули, бу оқ аралаш қора бурда-ку*», дедим. У зот: «Сен учун менда гўзал намуна йўқми?», дедилар. Қарасам у зотнинг изорлари болдирларининг ярмигача экан».

* Бу ерда саҳобий: «Мен кийган кийим оддий кийим, бу кийим билан биров фахрланмайди-ку», демоқчи.

120 - حَدَّثَنَا مَحْمُودُ بْنُ غَيْلانَ، قَالَ: حَدَّثَنَا أَبُو دَاوُدَ، عَنْ شُعْبَةَ، عَنِ الأَشْعَثِ بْنِ سُلَيْمٍ، قَالَ: سَمِعْتُ عَمَّتِي، تُحَدِّثُ عَنْ عَمِّهَا، قَالَ: بَيْنَا أَنَا أَمشِي بِالْمَدِينَةِ، إِذَا إِنْسَانٌ خَلْفِي يَقُولُ: ارْفَعْ إِزَارَكَ، فَإِنَّهُ أَتْقَى وَأَبْقَى فَإِذَا هُوَ رَسُولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم، فَقُلْتُ: يَا رَسُولَ اللهِ إِنَّمَا هِيَ بُرْدَةٌ مَلْحَاءُ، قَالَ: أَمَا لَكَ فِيَّ أُسْوَةٌ ؟ فَنَظَرْتُ فَإِذَا إِزَارُهُ إِلَى نِصْفِ سَاقَيْهِ

Улашиш
|
|
Нусха олиш