233-ҳадис

Алий ибн Робиа раҳматуллоҳи алайҳ айтади:

«Али розияллоҳу анҳуни кўрдим. У кишига миниши учун улов келтирилди. У киши оёғини узангига қўйганда «Бисмиллаҳ», деди. Унинг устига ўтириб, ўнгланиб олганда «Алҳамдулиллаҳ», деди. Сўнг: «Субҳаналлази саххоро лана ҳаза. Ва ма кунна лаҳу муқринин ва инна ила Роббина ламунқолибун», деди. Кейин уч марта «Алҳамду лиллаҳ», уч марта «Аллоҳу акбар», деб туриб: «Субҳанака, инни золамту нафси. Фағфирли, фаиннаҳу ла яғфируз-зунуба илла анта», деди-да, сўнг кулди. Мен у кишиа: «Эй мўминларнинг амири, нимага кулдингиз?» дедим. У киши шундай деди: «Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг худди мен қилгандек қилиб, сўнг кулганларини кўрдим ва: «Эй Аллоҳнинг Расули, нимадан кулдингиз?» дедим. У зот: «Банда: «Роббиғфирли зунуби. Иннаҳу ла яғфируз зунуба ғойрук», деса, Роббинг у бандадан хурсанд бўлади», дедилар».

Дуонинг маъноси: «Бизларга бу (улов)ни бўйсундириб қўйган зотга тасбеҳ айтамиз. Бизлар ўзимиз бунга қодир эмас эдик».

Дуонинг маъноси: «Эй пок Парвардигор, мен ўзимга зулм қилдим. Мени кечир. Зеро, гуноҳларни фақатгина Сен кечирасан».

Дуонинг маъноси: «Роббим! Менинг гуноҳларимни мағфират қилгин. Гуноҳларни Сендан ўзга ҳеч ким мағфират қилмас».

233- حَدَّثَنَا قُتَيْبَةُ بْنُ سَعِيدٍ، قَالَ: حَدَّثَنَا أَبُو الأَحْوَصِ، عَنْ أَبِي إِسْحَاقَ، عَنْ عَلِيِّ بْنِ رَبِيعَةَ، قَالَ: شَهِدْتُ عَلِيًّا، أُتِيَ بِدَابَّةٍ لِيَرْكَبَهَا فَلَمَّا وَضَعَ رِجْلَهُ فِي الرِّكَابِ، قَالَ: بِسْمِ اللهِ، فَلَمَّا اسْتَوَى عَلَى ظَهْرِهَا، قَالَ: الْحَمْدُ لِلَّهِ، ثُمَّ قَالَ: سُبْحَانَ الَّذِي سَخَّرَ لَنَا هَذَا وَمَا كُنَّا لَهُ مُقْرِنِينَ وَإِنَّا إِلَى رَبِّنَا لَمُنْقَلِبُونَ، ثُمَّ قَالَ: الْحَمْدُ لِلَّهِ ثَلاثًا، وَاللَّهُ أَكْبَرُ ثَلاثًا، سُبْحَانَكَ إِنِّي ظَلَمْتُ نَفْسِي، فَاغْفِرْ لِي فَإِنَّهُ لا يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلَّا أَنْتَ، ثُمَّ ضَحِكَ فَقُلْتُ: مِنْ أَيِّ شَيْءٍ ضَحِكْتَ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ ؟ قَالَ: رَأَيْتُ رَسُولَ اللهِ صلى الله عليه وسلم صَنَعَ كَمَا صَنَعْتُ ثُمَّ ضَحِكَ، فَقُلْتُ: مِنْ أَيِّ شَيْءٍ ضَحِكْتَ يَا رَسُولَ اللهِ ؟ قَالَ: إِنَّ رَبَّكَ لَيَعْجَبُ مِنْ عَبْدِهِ، إِذَا قَالَ: رَبِّ اغْفِرْ لِي ذُنُوبِي، إِنَّهُ لا يَغْفِرُ الذُّنُوبَ غَيْرُكَ.

Улашиш
|
|
Нусха олиш