66-ҳадис

66-1239. Баро розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:

«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам бизни етти нарсага буюрдилар ва етти нарсадан қайтардилар: жанозага қатнашишга, касални бориб кўришга, айтилган жойга боришга, мазлумга ёрдам беришга, қасамни оқлашга, саломга алик олишга ва акса урган кишига ташмит* қилишга буюрдилар. Кумуш идишдан, тилла узукдан, ипакдан, дебождан, қассийдан ва истабрақдан* қайтардилар».

* Араб тилида акса урган кишига қарата «Йарҳамукаллоҳ» («Аллоҳ сенга раҳм қилсин») дейиш «ташмит» дейилади. Бунда мусулмон одам айнан мазкур жумлани ишлатиши керак. «Соғ бўлинг», «Саломат бўлинг» ёки шунга ўхшаш бошқа иборалар унинг ўрнига ўтмайди.

* «Дебож», «қассий», «истабрақ» – ипак матоларнинг номлари. Дебож – ўриш-арқоғи ипакдан бўлган юпқа мато; қассий – зайтун поясига ипак аралаштириб тўқиладиган мато бўлиб, ўша вақтларда Мисрдан олиб келинган; истабрақ – дебожнинг қалини. Баъзилар буларни тоза ипак эмас деб ўйлаб қолишлари мумкинлиги учун ҳадисда алоҳида‑алоҳида таъкидланмоқда.

66-1239- عَنِ الْبَرَاءِ [رضي الله عنه] قَالَ: (أَمَرَنَا النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم بِسَبْعٍ، وَنَهَانَا عَنْ سَبْعٍ:

أَمَرَنَا بِاتِّبَاعِ الْجَنَائِزِ، وَعِيَادَةِ الْمَرِيضِ، وَإِجَابَةِ الدَّاعِي، وَنَصْرِ الْمَظْلُومِ، وَإِبْرَارِ الْقَسَمِ، وَرَدِّ السَّلَامِ، وَتَشْمِيتِ الْعَاطِسِ.

وَنَهَانَا عَنْ آنِيَةِ الْفِضَّةِ، وَخَاتَمِ الذَّهَبِ، وَالْحَرِيرِ، وَالدِّيبَاجِ، وَالْقَسِّيِّ، وَالْإِسْتَبْرَقِ).

وَقَعَ فِي بَعْضِ الرِّوَايَاتِ: (وَعَنِ الـمَيَاثِرِ).

Улашиш
|
|
Нусха олиш