Рофеъ ибн Хадиж розияллоҳу анҳу айтади:
«Ансорлар орасида экинзори энг кўплар биз эдик. Ерни бизга бу ёғи, уларга у ёғи бўлиши шарти билан кирага берардик. (Ҳосил) баъзан бу ёғида чиқиб, у ёғида чиқмай қоларди. У зот шундан бизни қайтардилар. Кумуш эвазига бўлса, қайтармаганлар».
Имом Бухорий, Муслим, Термизий, Насаий, Абу Довуд ва Ибн Можа ривоят қилишган.
277 - عَنْ رَافِعِ بْنِ خَدِيجٍ قَالَ: كُنَّا أَكْثَرَ الْأَنْصَارِ حَقْلًا، قَالَ: كُنَّا نُكْرِي الْأَرْضَ عَلَى أَنَّ لَنَا هَذِهِ، وَلَهُمْ هَذِهِ، فَرُبَّمَا أَخْرَجَتْ هَذِهِ، وَلَمْ تُخْرِجْ هَذِهِ، فَنَهَانَا عَنْ ذَلِكَ، وَأَمَّا الْوَرِقُ فَلَمْ يَنْهَنَا.
[خ 2286، م 1547، ت 1224، س 3862، د 3389، جه 2449].