Набий соллаллоҳу алайҳи васалламнинг завжалари Умму Салама розияллоҳу анҳодан ривоят қилинади:
«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам ҳужраларининг эшиги олдида довлашганларнинг шовқинини эшитиб, уларнинг олдига чиқдилар ва шундай дедилар: «Мен ҳам оддий бир инсонман. Менга довлашганлар келади. Эҳтимол, бири бошқасидан балоғатлироқ бўлса, уни тўғрисўз деб ўйлаб, унинг фойдасига ҳукм чиқарарман. Кимнинг фойдасига бир мусулмоннинг ҳақини ҳукм қилсам, у дўзахдан бир парчадир. Ана, уни олсин ёки ташласин (ихтиёри ўзида)».
Имом Бухорий, Муслим, Термизий, Насаий, Абу Довуд ва Ибн Можа ривоят қилишган.
346 - عَنْ أُمِّ سَلَمَةَ زَوْجِ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم: أَنَّ رَسُولَ اللهِ صلى الله عليه وسلم سَمِعَ جَلَبَةَ خَصْمٍ بِبَابِ حُجْرَتِهِ، فَخَرَجَ إِلَيْهِمْ، فَقَالَ: «إِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ، وَإِنَّهُ يَأْتِينِي الْخَصْمُ، فَلَعَلَّ بَعْضَهُمْ أَنْ يَكُونَ أَبْلَغَ مِنْ بَعْضٍ، فَأَحْسِبُ أَنَّهُ صَادِقٌ، فَأَقْضِي لَهُ، فَمَنْ قَضَيْتُ لَهُ بِحَقِّ مُسْلِمٍ، فَإِنَّمَا هِيَ قِطْعَةٌ مِنَ النَّارِ، فَلْيَحْمِلْهَا أَوْ يَذَرْهَا».
[خ 2458، م 1713، ت 1339، س 5401، د 3583، جه 2317].