Ибн Умар розияллоҳу анҳумодан ривоят қилинади:

«Оиша жория сотиб олиб, озод қилмоқчи бўлди. Шунда унинг (чўрининг)  аҳли: «Уни сенга сотамиз, лекин валоси бизга бўлади», дейишди. У Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламга буни айтган эди, у зот: «Бу нарса сени тўса олмайди, чунки вало фақат озод қилганникидир», дедилар».

Имом Бухорий, Муслим, Термизий, Насаий, Абу Довуд ва Ибн Можа ривоят қилишган.

* Вало – озод қилиш (ёки муволот) сабабидан ҳосил бўладиган ҳукмий қариндошликдир. Вало натижасида меросхўрлик, хун тўлашда кўмаклашиш, никоҳ валийлиги каби ҳуқуқ ва бурчлар юзага келади. Ҳанафий мазҳабига кўра вало икки хил бўлади: а) озод қилиш валоси. Бу бировни қулликдан озод қилиш билан бўлади; б) муволот валоси. Бу эса бир шахснинг иккинчи шахс билан: «Агар сен жиноят қилсанг, товон менинг зиммамда, ўлсанг, меросинг меники бўлади», деб шартлашиши асосида бўлади.