276-ҳадис

Ҳанзала ибн Қайс Ансорий айтади:

«Рофеъ ибн Хадиждан ерни тилла ва кумуш эвазига кирага бериш ҳақида сўраган эдим, у шундай деди: «Бунинг ҳечқиси йўқ. Одамлар Набий соллаллоҳу алайҳи васалламнинг даврларида анҳор четидаги экинлар, жўяклар пуштасидаги экинлар ва экиндан ҳам нималарнингдир эвазига (ерни) ижарага беришарди. Кейин эса ҳали униси ҳалок бўлиб, буниси саломат қолар, бир буниси саломат қолиб, униси ҳалок бўлар эди. Шу боис, одамларга бундан бошқа кира йўқ эди. Шунинг учун бундан зажр қилинди. Аммо маълум тўланадиган нарсага келсак, унинг ҳечқиси йўқ».

Имом Бухорий, Муслим, Термизий, Насаий, Абу Довуд ва Ибн Можа ривоят қилишган.

* Зажр қилиш дўқ‑пўписа, таҳдид маъноларини билдириб, шу йўсинда тақиқлашни, қайтаришни англатади.

276 - عَنْ حَنْظَلَةَ بْنُ قَيْسٍ الْأَنْصَارِيُّ، قَالَ: سَأَلْتُ رَافِعَ بْنَ خَدِيجٍ عَنْ كِرَاءِ الْأَرْضِ بِالذَّهَبِ وَالْوَرِقِ، فَقَالَ: لَا بَأْسَ بِهِ، إِنَّمَا كَانَ النَّاسُ يُؤَاجِرُونَ عَلَى عَهْدِ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم عَلَى الْمَاذِيَانَاتِ، وَأَقْبَالِ الْجَدَاوِلِ، وَأَشْيَاءَ مِنَ الزَّرْعِ، فَيَهْلِكُ هَذَا، وَيَسْلَمُ هَذَا، وَيَسْلَمُ هَذَا، وَيَهْلِكُ هَذَا، فَلَمْ يَكُنْ لِلنَّاسِ كِرَاءٌ إِلَّا هَذَا، فَلِذَلِكَ زُجِرَ عَنْهُ، فَأَمَّا شَيْءٌ مَعْلُومٌ مَضْمُونٌ، فَلَا بَأْسَ بِهِ.

[خ 2286، م 1548، ت 1224، س 3862، د 3389، جه 2449].

Улашиш
|
|
Нусха олиш