Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:

«Аъробийлардан бир киши Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ҳузурларига келиб, «Аллоҳни ўртага қўйиб айтаман, менга фақат Аллоҳнинг Китобига биноан ҳукм чиқариб беринг», деди. Нариги довлашувчи – бу ундан билимдонроқ эди – «Ҳа, орамизда Аллоҳнинг Китоби билан ҳукм чиқаринг. Менга изн беринг», деди. «Гапир», дедилар. У: «Ўғлим буникида мардикор эди, унинг аёли билан зино қилиб қўйибди. Менга ўғлимни тошбўрон қилинади, деб айтишди. Мен унинг эвазига юзта қўй ва битта чўри қизни товон қилиб тўладим. Кейин илм аҳлидан сўраган эдим, улар менга ўғлимга юз дарра ва бир йилга бадарға, бунинг аёлига эса тошбўрон, деб айтишди», деди. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам шундай дедилар: «Жоним қўлида бўлган Зотга қасамки, орангизда Аллоҳнинг Китоби билан ҳукм чиқараман. Чўри қиз билан қўйлар қайтариб берилади, ўғлингга эса юз дарра ва бир йил бадарға. Эй Унайс, манавининг аёлининг олдига бор, агар тан олса, уни тошбўрон қил», дедилар. Унайс унинг олдига борган эди, у тан олди. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам буюрдилар, уни тошбўрон қилишди».

Имом Бухорий, Муслим, Термизий, Насаий, Абу Довуд ва Ибн Можа ривоят қилишган.