133-ҳадис

133 - الْحَادِي عَشَرَ: وَعَنْهُ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ: عَنِ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيهِ وَسَلَّمَ قَالَ: «لَقَدْ رأَيْتُ رَجُلًا يَتَقَلَّبُ فِي الْجَنَّةِ فِي شَجَرَةٍ قَطَعَهَا مِنْ ظَهْرِ الطَّريقِ كَانَتْ تُؤْذِي الْمُسْلِمِينَ». رَوَاهُ مُسْلِمٌ. [1914/129 في البر والصلة، باب فضل إزالة الأذى عن الطريق].

وَفِي رِوَايَةٍ: «مَرَّ رَجُلٌ بِغُصْنِ شَجَرَةٍ عَلَى ظَهْرِ طَرِيقٍ فَقَالَ: وَاللهِ لأُنَحِّيَنَّ هَذَا عَنِ الْمُسْلِمِينَ لَا يُؤْذِيهِمْ، فَأُدْخِلَ الْجَنَّةَ». [م 1914/128 في البر والصلة، باب فضل إزالة الأذى عن الطريق].

وَفِي رِوَايَةٍ لَهُمَا: «بَيْنَمَا رَجُلٌ يَمْشِي بِطَرِيقٍ؛ وَجَدَ غُصْنَ شَوْكٍ عَلَى الطَّرِيقِ فَأَخَّرُهُ، فَشَكَرَ اللهُ لَهُ فَغَفَرَ لَهُ». [خ 652، م 1914 في البر والصلة، باب فضل إزالة الأذى عن الطريق].

  1. 133. Яна у кишидан ривоят қилинади:

Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам:

«Бир киши йўлнинг ўртасида мусулмонларга озор бераётган дарахтни кесиб ташлагани учун жаннатда ҳузур-ҳаловатда яшаётганини кўрдим», дедилар».

 Имом Муслим ривояти.

Бошқа бир ривоятда:

«Бир одам йўлда ётган дарахт шохи олдидан ўтиб қолди-да, «Мен буни мусулмонлардан узоқлаштираман, уларга озор бермасин», деди ва шу туфайли жаннатга киритилди», дейилган.

 Икковларининг бошқа бир ривоятларида: «Бир киши кўчада кетаётиб, йўл устида тиканли шохни кўриб қолиб, уни четга олиб қўйди. Шу сабабдан Аллоҳ унга зиёда ажр бериб, уни мағфират қилди», дейилган.

Улашиш
|
|
Нусха олиш