1444. Оиша розияллоҳу анҳодан ривоят қилинади:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам рукуъ ва саждаларида «Субҳаанакаллоҳумма, Роббанаа ва биҳамдика, Аллоҳуммағфирлии», деб айтардилар».
* Маъноси: «Аллоҳим, Роббимиз! Сени ҳамдинг ила поклаб ёд этаман! Аллоҳим, мени мағфират қил!».
Муттафақун алайҳ.
1444 - وَعَنْ عَائِشَةَ رَضِيَ اللهُ عَنْهَا قَالَتْ: كَانَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيهِ وَسَلَّمَ يُكْثِرُ أَنْ يَقُولَ فِي رُكُوعِهِ وَسُجُودِهِ: سُبْحَانَكَ اللَّهُمَّ رَبَّنَا وَبِحَمْدِكَ، اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي». مُتَّفَقٌ عَلَيهِ [خ 817، م 484].