1482. Анас розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам тўшакларига кираётганларида «Алҳамдулиллааҳиллазии атъаманаа, ва сақоонаа, ва кафаанаа, ва ааваанаа. Факам мимман лаа каафия лаҳу ва лаа муъвия», дер эдилар».
* Маъноси: «Бизларни едирган, ичирган, ҳожатларимизни раво қилган ва бошпана берган Аллоҳга ҳамдлар бўлсин. Ваҳоланки қанчадан қанча кишилар борки, уларнинг ҳожатини раво қилувчиси ҳам, бошпана берувчиси ҳам йўқ».
Имом Муслим ривояти.
1482 - وَعَنْ أَنَسٍ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ: أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيهِ وَسَلَّمَ كَانَ إِذَا أَوَى إِلَى فِرَاشِهِ قَالَ: «اَلْحَمْدُ للهِ الَّذِي أَطْعَمَنَا وَسَقَانَا، وَكَفَانَا وَآوَانَا؛ فَكَمْ مِمَّنْ لَا كَافِيَ لَهُ وَلَا مُؤْوِيَ». رَوَاهُ مُسْلِمٌ [2715].