1545. Оиша розияллоҳу анҳодан ривоят қилинади:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васалламга: «Софиянинг бундайлиги (баъзи ровийлар: «яъни паканалиги», деган) сизга етарли», деган эдим, «Шундай гап айтдингки, агар уни денгиз сувига аралаштирса, уни бузиб юборар эди», дедилар.
У зотга бир инсон ҳақида (ёмон) гапирдим. Шунда у зот: «Бир инсон ҳақида (ёмон) гапирганим учун фалонча нарсам бўлишини хоҳламайман», дедилар».
Абу Довуд ва Термизий ривояти. Термизий ҳасан, саҳиҳ ҳадис, дедилар.
Бу ҳадис ғийбатчиларга энг катта дашном берувчи ҳадисдир.
Аллоҳ таоло: «(Қуръонни) ўз ҳавойи-хоҳиши билан сўзламас. У (Қуръон) фақат ваҳий қилинаётган (туширилаётган) бир ваҳийдир», деб айтган. (Нажм сураси, 3-4-оятлар).
1545 - وَعَنْ عَائِشَةَ رَضِيَ اللهُ عَنْهَا قَالَتْ: قُلْتُ للنَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيهِ وَسَلَّمَ: حَسْبُكَ مِنْ صَفِيَّةَ كَذَا وَكَذَا - قَالَ بَعْضُ الرُّوَاةِ: تَعْنِي قَصِيرةً - فَقَالَ: «لَقَدْ قُلْتِ كَلِمَةً لَوْ مُزِجَتْ بِمَاءِ البَحْرِ لَمَزَجَتْهُ»، قَالَتْ: وَحَكَيْتُ لَهُ إِنْسَاناً فَقَالَ: «مَا أُحِبُّ أَنِّي حَكَيْتُ إِنْسَاناً وَأَنَّ لِي كَذَا وَكَذَا». رَوَاهُ أَبُو دَاوُدَ، وَالتِّرْمِذِيُّ وَقَالَ: حَدِيثٌ حَسَنٌ صَحِيحٌ [د 4875، ت 2502].
وَمَعْنَى: «مَزَجَتْهُ» خَالَطَتْهُ مُخَالَطَةً يَتَغَيَّرُ بهَا طَعْمُهُ أَوْ رِيْحُهُ؛ لِشِدَّةِ نَتْنِهَا وَقُبْحِهَا، وَهَذَا مِنْ أَبْلَغَ الزَّوَاجِرِ عَنِ الغِيْبَةِ، قَالَ اللهُ تَعَالَى: {وَمَا يَنْطِقُ عَنِ الهَوَى * إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْيٌ يُوحَى} [ النجم: 4].