1553. Фотима бинти Қайс розияллоҳу анҳодан ривоят қилинади:
«Мен Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам ҳузурларига бориб: «Абулжаҳм ва Муовиялар совчи юборишяпти, нима қилайин», десам, у зот: «Аммо Муовия қашшоқ унинг мол-дунёси йўқ. Абулжаҳм эса елкасидан ҳассаси тушмайди (яъни хотинларига қаттиққўл)», дедилар.
Муттафақун алайҳ.
Имом Муслим ривоятларида: «Абулжаҳм хотинларини кўп урувчидир», бўлиб келган.
«Елкасидан хассаси тушмай», деганини баъзилар кўп сафар қилувчи, деб ҳам шарҳлашган.
1553 - وَعَنْ فَاطِمَةَ بِنْتِ قَيْسٍ رَضِيَ اللهُ عَنْهَا قَالَتْ: أَتيْتُ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيهِ وَسَلَّمَ فَقُلْتُ: إنَّ أَبَا الجَهْمِ وَمُعَاوِيَةَ خَطَبَانِي؟ فَقَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيهِ وَسَلَّمَ: «أَمَّا مُعَاوِيَةُ، فَصُعْلُوكٌ لَا مَالَ لَهُ، وَأَمَّا أَبُو الجَهْمِ فَلَا يَضَعُ العَصَا عَنْ عَاتِقِهِ». مُتَّفَقٌ عَلَيهِ [م 1480].
وَفِي رِوَايَةٍ لِمُسْلِمٍ: «وَأَمَّا أَبُو الجَهْمِ فَضَرَّابٌ للنِّسَاءِ» [1480/47] وَهُوَ تَفْسِيرٌ لِرِوَايَةٍ: «لَا يَضَعُ العَصَا عَنْ عَاتِقِهِ» وَقِيلَ: مَعْنَاهُ: كَثِيرُ الأَسْفَارِ.