1577. Абу Дардо розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам шундай дедилар: «Банда бир нарсани лаънатласа, ўша лаънат осмонга кўтарилиб, етиб бормасидан осмон эшиклари ёпилади. Кейин у яна ерга тушади, етиб келмасидан ернинг эшиклари ҳам ёпилади. Кейин у ўнгу сўлга бориб-келаверади. Агар борадиган жой топмаса, лаънат айтилганнинг олдига қайтиб келади. Агар у бунга лойиқ бўлса бўлди, бўлмаса лаънат айтган одамнинг ўзига қайтади».
Абу Довуд ривояти.
1577 - وَعَنْ أَبِي الدَّرْدَاءِ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيهِ وَسَلَّمَ: «إنَّ العَبْدَ إِذَا لَعَنَ شَيْئاً، صَعِدَتِ اللَّعْنَةُ إِلَى السَّمَاء، فَتُغْلَقُ أَبْوَابُ السَّمَاءِ دُونَهَا، ثُمَّ تَهْبِطُ إِلَى الأَرْضِ، فَتُغلَقُ أَبْوَابُهَا دُونَهَا، ثُّمَّ تَأْخُذُ يَمِيناً وَشِمَالًا، فَإِذَا لَمْ تَجِدْ مَسَاغاً رَجَعَتْ إِلَى الَّذِي لُعِنَ، فَإِنْ كَانَ أَهْلًا لِذَلِكَ، وَإِلَّا رَجَعَتْ إِلَى قَائِلِهَا». رَوَاهُ أَبُو دَاوُدَ [4905].