1676. Ҳумайд ибн Абдураҳмон розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Ҳумайд ибн Абдурраҳмон Муовия розияллоҳу анҳунинг ўзи ҳаж қилган йили минбарда туриб, соқчилардан бирининг қўлидаги бир тутам сочни олиб: «Эй Мадина аҳли! Уламоларингиз қани?! Мен Набий соллаллоҳу алайҳи васалламнинг бу каби ишдан қайтариб, «Албатта, Бану Исроил аёллари мана шуни тутганларидагина ҳалок бўлишди», деяётганларини эшитганман», деди».
Муттафақун алайҳ.
1676 - وَعَنْ حُميْدِ بْنِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ: أَنَّهُ سَمِعَ مُعَاوَيَةَ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ عَامَ حَجَّ عَلَى الْمِنْبَرِ وَتَنَاوَلَ قُصَّةً مِنْ شَعْرٍ كَانَتْ فِي يَدِ حَرَسِيٍّ فَقَالَ: يَا أَهْلَ الْمَدِينَةِ؛ أَيْنَ عُلَمَاؤُكُمْ؟! سَمِعْتُ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيهِ وَسَلَّمَ يَنْهَى عَنْ مِثْلِ هَذِهِ وَيقُولُ: «إنَّمَا هَلَكَتْ بَنُو إِسْرَائِيلَ حِينَ اتَّخَذَهَا نِسَاؤُهُمْ» مُتَّفَقٌ عَلَيهِ [خ 3468، م 2127].