1777. Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам:
«Бирортангиз ҳаргиз: «Аллоҳим, хоҳласанг, мени мағфират қилгин, Аллоҳим, хоҳласанг, мени раҳматингга олгин», деб айтмасин. Қатъият билан сўрасин, чунки У Зотни мажбурловчи йўқ», дедилар.
Муттафақун алайҳ.
Муслимнинг ривоятида: «Балки қатъий сўрасин ва умидини катта қилсин, чунки Аллоҳ берган нарсасини катта санамайди», бўлиб келган.
1777 - عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ: أَنَّ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيهِ وَسَلَّمَ قَالَ: «لَا يَقُولَنَّ أَحَدُكُمْ: اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي إِنْ شِئْتَ، اللَّهُمَّ ارْحَمْنِي إِنْ شِئْتَ، لِيَعْزِمِ الْمَسْأَلَةَ؛ فَإِنَّهُ لَا مُكْرِهَ لَهُ». مُتَّفَقٌ عَلَيهِ [خ 6339، م 2679/9].
وَفِي رِوَايَةٍ لِمُسْلِمٍ: «وَلَكِنْ لِيَعْزِمْ وَلْيُعْظِمِ الرَّغْبَةَ؛ فَإِنَّ الله عَزَّ وَجَلَّ لَا يَتَعَاظَمُهُ شَـيْءٌ أَعْطَاهُ» [2679].