1807. Нўъмон ибн Башир розияллоҳу анҳумодан ривоят қилинади:
«Нуъмон ибн Башир айтади: «Отам мени Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламга олиб бориб, «Мен мана бу ўғлимга ўзимнинг бир ғуломимни тортиқ қилдим», деди. Шунда Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Ҳамма болангга ҳам худди шундай нарса тортиқ қилганмисан?» дедилар. У: «Йўқ», деди. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Уни қайтариб ол», дедилар».
Бошқа ривоятда Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Ҳамма болангга ҳам худди шундай нарса тортиқ қилганмисан?» деганларида, Башир: «Йўқ», деди. Шунда у зот: «Аллоҳга тақво қилинглар ва фарзандларингиз ўртасида адолат қилинглар», дедилар. Бас, отам келиб, ҳалиги садақани қайтариб олди.
Яна бошқа ривоятда Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Эй Башир! Сенда бундан бошқа фарзанд борми?» деганларида, Башир: «Ҳа», деди. У зот: «Фарзандларингнинг барчасига шундай ҳадя бердингми?» дегандилар, у: «Йўқ», деди. Шунда у зот: «Ундай бўлса мени гувоҳ қилмагин. Чунки мен зулмга гувоҳ бўлмайман», дедилар.
Яна бошқа бир ривоятда «Мени зулмга гувоҳ қилмагин», бўлиб келган.
Бошқа ривоятда: «Бу ишингга мендан бошқани гувоҳ қил» деб кейин, «Болаларинг сенга яхшилик ва хизмат қилишда баробар бўлишлари хурсанд қиладими?» дегандилар, Башир: «Ҳа», деди. Шунда у зот: «Ундоқ бўлса йўқ, яъни уларни ажратмасдан баробар тутгин», дедилар.Муттафақун алайҳ.
1807 - عَنِ النُّعْمَانِ بْنِ بَشِيرٍ رَضِيَ اللهُ عَنْهُمَا: أَنَّ أَبَاهُ أَتَى بِهِ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيهِ وَسَلَّمَ فَقَالَ: إِنِّي نَحَلْتُ ابْني هَذَا غُلَاماً كَانَ لي، فَقَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيهِ وَسَلَّمَ: «أَكُلَّ وَلَدِكَ نَحَلْتَهُ مِثْلَ هَذَا؟» فَقَالَ: لَا، فَقَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيهِ وَسَلَّمَ: «فأَرْجِعْهُ».
وَفِي رِوَايَةٍ: فَقَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيهِ وَسَلَّمَ: «أَفَعَلْتَ هَذَا بِوَلَدِكَ كُلِّهِمْ؟» قَالَ: لَا، قَالَ: «اتَّقُوا الله وَاعْدِلُوا في أَوْلَادِكُمْ» فَرَجَعَ أَبي، فَرَدَّ تِلْكَ الصَّدَقَةَ [م 1623/13].
وَفِي رِوَايَةٍ: فَقَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيهِ وَسَلَّمَ: «يَا بَشِيرُ؛ أَلَكَ وَلَدٌ سِوَى هَذَا؟» قَالَ: نَعَمْ، قَالَ: «أَكُلَّهُمْ وَهَبْتَ لَهُ مِثْلَ هَذَا؟» قَالَ: لَا، قَالَ: «فَلَا تُشْهِدْنِي إِذاً؛ فَإِنِّي لَا أَشْهَدُ عَلَى جَوْرٍ» [م 1623/14].
وَفي رِوَايَةٍ: «لَا تُشْهِدْني عَلَى جَوْرٍ» [خ 2650].
وَفِي رِوَايَةٍ: «أَشْهِدْ عَلَى هَذَا غَيْرِي» ثُمَّ قَالَ: «أَيَسُرُّكَ أَنْ يَكُونُوا إِلَيْكَ فِي الْبِرِّ سَوَاءً؟» قَالَ: بَلَى، قَالَ: «فَلَا إِذاً». مُتَّفَقٌ عَلَيهِ [خ 2650، م 1623/17] مُتَّفَقٌ عَلَيهِ [خ 2586، م 1623].