1860-ҳадис

1860. Яна у кишидан ривоят қилинади:

«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам:

«Менинг жоним Унинг қўлида бўлган зотга қасамки, киши қабр олдидан ўтиб, у қабрга юзларини суртиб: «Кошки эди мана шу қабр ичида мен бўлсам», деб айтмагунича дунё тамом бўлмайди. У киши бу сўзларни диндорлигидан эмас, балки (ҳар-турлик) мусибатларга дучор бўлганидан айтади», дедилар.

Муттафақун алайҳ.

1860 – وَعَنْهُ: قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيهِ وَسَلَّمَ: «وَالَّذِي نَفْسِي بِيَدِهِ لَا تَذْهَبُ الدُّنْيَا حَتَّى يَمُرَّ الرَّجُلُ بالْقَبْرِ، فَيَتَمَرَّغَ عَلَيْهِ، وَيَقُولُ: يَا لَيْتَنِي مَكَانَ صَاحِبِ هَذَا الْقَبْرِ، وَلَيْسَ بِهِ الدِّينُ، مَا بِهِ إِلَّا الْبَلَاءُ». مُتَّفَقٌ عَلَيهِ [خ 7115، م 157/54 في الفتن، باب لا تقوم الساعة...].


Улашиш
|
|
Нусха олиш