1890. Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам шундай дедилар: «Ҳой одамлар! Албатта, Аллоҳ покдир ва фақат пок нарсани қабул қилади. Аллоҳ пайғамбарларга нимани буюрган бўлса, мўминларга ҳам ўшани буюрган. У Зот: «Эй расуллар! Ҳалол-пок нарсалардан енглар ва солиҳ амал қилинглар! Албатта, Мен қилаётган амалларингизни билиб турурман» деган. У Зот яна: «Эй иймон келтирганлар! Мен сизларга ризқ қилиб берган пок нарсалардан енглар» деган». Сўнгра узоқ сафар қилиб, сочлари тўзиб, чангтўзонга беланиб кетган кишини зикр қилиб, шундай дедилар: «У: «Эй Роббим! Эй Роббим!» деб қўлларини осмонга чўзади, ҳолбуки унинг егани ҳаром, ичгани ҳаром, кийгани ҳаром ва ҳаром билан озиқланган. Энди унга қаёқдан ижобат бўлсин?!»
Имом Муслим ривояти.
1890 - وَعَنْ أَبي هُريْرَةَ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: قَالَ رسُولُ اللَّه صَلَّى اللهُ عَلَيهِ وَسَلَّمَ: «أيُّهَا النَّاسُ؛ إِنَّ اللهَ طيِّبٌ لَا يَقْبَلُ إِلَّا طَيِّباً، وَإِنَّ اللهَ أَمَرَ الْمُؤْمِنِينَ بِمَا أَمَرَ بِهِ الْمُرْسَلِينَ، فَقَالَ تَعَالَى: {يَا أَيُّها الرُّسُلُ كُلُوا مِنَ الطَّيِّباتِ} وَقَالَ تَعَالَى: {يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمنُوا كُلُوا مِنْ طَيِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاكُمْ} ثُمَّ ذَكَرَ «الرَّجُلَ يُطِيلُ السَّفَرَ أَشْعَثَ أَغْبَرَ يَمُدُّ يَدَيْهِ إِلَى السَّمَاءِ: يَا رَبِّ يَا رَبِّ، وَمَطْعَمُهُ حَرَامٌ، وَمَشْرَبُهُ حَرَامٌ، وَمَلْبَسُهُ حَرَامٌ، وَغُذِيَ بِالْحَرامِ، فَأَنَّى يُسْتَجَابُ لِذَلِكَ؟». رَوَاهُ مُسْلِمٌ [1015].