1916. Оиша розияллоҳу анҳодан ривоят қилинади:
«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам вафот этишларидан олдин: «Субҳаналлоҳи ва биҳамдиҳи астағфируҳу ва атубу илайҳи» яъни Аллоҳга ҳамд айтиш ила уни поклаб ёд этаман. Унга истиғфор айтиб тавба қиламан», дер эдилар».
Муттафақун алайҳ.
1916 - وَعَنْ عَائِشَةَ رَضِيَ اللهُ عَنْهَا قَالَتْ: كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيهِ وَسَلَّمَ يُكْثِرُ أَنْ يَقُولَ قَبْلَ مَوْتِهِ: «سُبْحَانَ اللهِ وَبِحَمْدِهِ، أَسْتَغْفِرُهُ وَأَتُوبُ إِلَيْهِ». مُتَّفَقٌ عَلَيهِ [خ 4967، 484 وسبق برقم 119].